تفاوت منشهای ناخودآگاه با منشواره ها

با وجود اين، منشهاى ناخودآگاه و منشواره ها از دو جنبه با هم تفاوت دارند:

نخست آن كه منشواره ها فاقد، و منشهاى ناخودآگاه داراى ساخت معنايى هستند. به عبارت ديگر، منشهاى ناخودآگاه نوعى منش كامل هستند و در سطح شبكه ى عصبى به پديدارهايى در بيرون يا درونِ سيستم ارجاع مى دهند، هرچند ذهنِ حاملشان تصويري خودآگاه از اين معنا برنمی سازد. بر اساس شيوه ي چفت و بست شدنِ منشهاى ناخودآگاه با ساير منشها، و امكانِ ورودشان به عرصه ي خودآگاهی، و انسجامِ رفتارهايی كه توليد می كنند، معنادار بودنشان آشكار می شود. اما منشواره ها معنا ندارند. آنها در واقع سيستم هايى انگل گونه هستند كه تنها از دستور و قالب تشكيل يافته اند و معنايى را حمل نمى كنند

تفاوت دوم ميان اين دو، به شيوه ى تبديل شدنشان به منشهاى خودآگاه مربوط مى شود. منشهاى ناخودآگاه بدون جهشى ساختارى و تنها به دنبال رمزگذارى شدن در نظام هاي نمادينِ قراردادى، به منشهاى خودآگاه تبديل مى شوند. اما منشواره ها بايد ابتدا جهشى را تجربه كنند و به كمک آن ساختى معنايى و كانونى ارجاعى را كسب كنند. پس از اين مرحله، منشواره در واقع به يک منش ناخودآگاه تبديل شده است و مى تواند دوباره- بازنمايى بشود يا نشود. تبديل شدن آن به منش خودآگاه در گرو اين بازنمايى مجدد است كه با روندى مشابه با دگرديسى منشهاى ناخودآگاه به خودآگاه انجام مى پذيرد.