منشهاى اخلاقى

اين دسته از منشها هم معمولا سودمند هستند. مشهورترين مثال در اين ميان، منشِ جهانگيري است كه كشتنِ خويشاوند يا هم قبيله اي را امري غيراخلاقی قلمداد می كند. به اين شكل، علاوه بر بالا رفتنِ بختِ بقاى افراد همدودمان، امكان تكثير منشهاى مشترک در افراد همسايه و خويشاوند نيز افزايش مى يابد.