درباره فرهنگ
فرهنگ، سطحى از رخدادهاى اجتماعى است كه همانندسازهايى از جنس اطلاعات را در خود جاى مى دهد. پويايى منشها در اين سپهرِ اطلاعاتی، با آنچه در سطح ديگرِ داراى همانندساز - سطح زيستى -مى بينيم شباهت بسيار دارد. شباهت ميان اين دو، بر خلاف آنچه
جامعه شناسان اوليه (اسپنسر، كنت و دوركهيم) تصور مى كردند، از تحويل پذيرى سطح فرهنگى به سطح زيستى يا يگانه بودن شان ناشى
نمى شود. ريشه ى شباهت چشمگيرى كه در پويايى اين دو لايه مى بينيم، رفتار عمومى سيستمهاى تكاملى است؛ سيستم هايى كه جانداران و منشهاهر دو نمونه هايى از آن هستند.
به رسميت شناخته شدن نقش برجسته ى منشها در تكامل اجتماعى انسان، امرى جديد نيست. ابن خلدون هم در مقدمه به نقش عوامل جغرافيايى و تأثير زيستگاه هاى گوناگون بر پيكربندي تمدنها اشاره كرده است. اين به آن معناست كه مدنيت هاى مختلف خلق وخوهاى گوناگونى دارند و راهكارهايى متفاوت را براى سازگار شدن با محيط برمى گزينند.
عناصر فرهنگى به عنوان محركی تكاملى در آثار نويسندگان مطرحِ مدرن هم معتبر دانسته شدهاند و بحث اصلى بيشتر بر سر چگونگى ارتباط اين دو لايه ى زيستى و فرهنگى بوده است، تا ترديد در اصلِ وجود آن
