هستی روندي پيوسته، كلان، و فراگير است

شايد بتوان با تمركز بر همين مفهوم(ارتباط ميان ميل و شناخت، و قواعد حاكم بر تكامل چارچوبهاي ادراكی مان) به فهمی عميق تر در مورد جمها دست يافت. جم، چنان كه گفتيم، محصول شكست تقارن است. چنين مینمايد كه قانون حاكم بر هستی - اگر محصول خلاقيت ذهنِ نظم جوي آدميان نباشد- نظامی از قواعد تقارنی است كه به طور موضعی، و بر اساس اندركنش نيروها و عواملی پراكنده و فراگير، شكسته میشود. هستی شايد يک پيوستگی كلان و يک در هم تنيدگی سترگ باشد كه وقفه، گسست، تمايز و تفاوت در آن از اندركنش ميان نيروهايی پيوستارگونه، و تداخل عواملی همگون و همجنس زاييده شده باشد. با اين تعبير، هستی روندي پيوسته، كلان، و فراگير است كه در آن همه چيز با همه چيز برابر است، و تفاوتی در ذات چيزها وجود ندارد. و اين تقارن است. اما تمايزها، گسستها و تفاوتهايی در فراز و نشيبِ اين كليت در هم تنيده به صورت موضعی وجود دارد، كه محصول اندركنش نيروهاي فراگير و منتشرِ جاري در تمام پيكره ي اين هستی است. اين نيروها و عوامل هستند كه تغيير را در سطحی هستی شناختی ممكن میكنند.