۲۳۰ سال آرامش، هدیه هخامنشیان به ایران
در مقابل در دوران هخامنشی با یک دوران ۲۳۰ ساله پیوسته و استوار روبرو هستیم که تنها یک آشفتگی سیاسی فراگیر (در ابتدای دوران داریوش بزرگ) و یک درگیری بر سر تاج و تخت (میان کوروش کوچک و اردشیر دوم) و یک شورش واقعی پردامنه (در مصر) در آن رخ داده است. در این مدت دراز، شمار شورش‌های برخاسته در قلمرو ایران زمین بسیار اندک و دایره فرمانبرداری سیاسی از شاهنشاهان هخامنشی بسیار گسترده است و اصلا قابل مقایسه با دولت آشوری نیست. در واقع گذشته از چند دولت نو ظهور و سرکوب‌گر مدرن، مانند اتحاد جماهیر شوروی و جمهوری خلق چین، واحد سیاسی دیگری را نمی‌شناسیم که به قدر دولت هخامنشی در سرزمین‌های گوناگون و متنوع، گسترش جغرافیایی یافته باشد و هیچ یک از آنها هم تا این پایه پایدار و دیرپا نبوده‌اند و احتمالا نخواهند بود. شگفتی سیاست هخامنشی و فر و شکوه شاهنشاهان آن، تا حدودی در ذهن مورخان به صورت واژگونه خاطره آشور عمل کرده است؛ یعنی چنین می‌نماید که خاطره جمعی مردمان آشوریان را به صورت پیش درآمدی تیره و اهریمنی بر ظهور دولت نیکوکار و خیرخواه هخامنشی در نظر گرفته است. این امر را بهتر از هر جای دیگر می‌توان در ادبیات، اساطیر و متون دینی جهان باستان دید.
