نمایش مبدأ برای حضور- غیاب

کلیدواژه‌های خویشاوند (مفهومی):
<br />
[[بود ـ نمود]] 
<br />
[[هستی ـ نیستی]] 
<br />
[[زمان ـ مکان]] 
<br />
[[زیست جهان]] 
<br />
[[(من ـ دیگری ـ جهان)]]
<br />

==='''اصل حضور'''=== 
* ارتباط با [[نمود]] یک پدیدار، به ارتباط با «[[بود]]» آن، یعنی لمسِ هستی راستینِ آن تعبیر میگردد.  
* این دسترسی به نمود و تعمیمِ آن تا فرضِ دسترسی به هستی را '''حضور''' مینامیم.   
* '''حضور''' عبارت است از پیوستگی با هستنده ی مفروض، از مجرای ارتباط با نمودهای آن . 
 

==='''غیاب گريزی''':=== 
* باور به این که حضور از غیاب واقعی تر، اصیلتر، مهمتر، بهتر، یا مطلوبتر است.  
* توجه نکردن به این که حضور و غیاب همواره در کنار هم معنا می شوند و از این رو، حضور تنها در شرایط گسسته شدنش توسط غیاب قابل درک و ارج نهادن است.  
* این برداشت به ویژه از آنجا ناشی میشود که [[جمِ]] حضور ـ غیاب بیش از هر جای دیگر در قلمروی [[دیگری]] اهمیت دارد.  
* در شرایطی که من از راه [[بازنمایی ـ آشکارگی]] دیگری را لمس کرده و ردپایش را در چیزها و رخدادها تشخیص دهد، حضورِ وی را نتیجه خواهد گرفت.  
* نیستیِ این متغیرها به معنای غیاب دیگری است . 
* بارِ ارزشیِ حضور و غیابی که در اصل در عرصه ی دیگری تعریف میشوند، به عرصه ی جهان نیز تعمیم یافته و همچون استعاره ای در عرصه ی من نیز به کار گرفته میشوند . 
 

==='''[[تله]] ی [[اَپوش]]''':=== 
* هراس و [[گریز]] از [[تنش]] ی که از غیاب ناشی میشود. کوشش برای جایگزین کردنِ غیاب با حضور، حتی به قیمت اعمال زور و اجبار بر من یا دیگری، یا تحریف کردنِ دریافتهای خویش از جهان ،یا دست کشیدن از [[آزادی]] خودمدارِ نهفته در من. 
در این شرایط من برای آنکه در دایره ی حضور قرار بگیرد ،مرتکب یکی از این سه خطا میشود: 

# حقیقتِ غیاب را انکار میکند
# یا برای جلب نظر امر غایب (معمولاً دیگری) و ترغیبش به حضور، خویشتن را و شکل هستی خود را انکار میکند
# یا آنکه حق استقلال و آزادی رفتاری دیگری را با به کار بردن اجبار و زور انکار میکند. 	
<br />
	
در تمام این موارد شکلی نمادین و رمزگذاری شده از حضور جایگزین غیابی میشود، بی  آنکه واقعاً حضوری تحقق یافته باشد.


==='''[[راهبرد]] [[تیشتر]]''':=== 
* برای برخورداری از حضور، باید حاضر بود. برای ارج نهادن به حضور من و دیگری و جهان، باید قدرِ غیاب آن را دانست.  
* تنها با خیره شدن به غیاب و فهمِ آن است که میتوان راهبردی برای فرا خواندن حضور یافت . 


==='''پرسش''':===   
* چرا حضور و غیاب تا این پایه در ادبیات و نظامهای دینی اهمیت دارند؟ 
* چرا مفهوم عشق به هجران پیوند خورده است؟ 
* آیا روابط میان انسانها را میتوان بر اساس راهبردهای تنظیم حضور و غیاب فهم کرد؟ 
* آیا میتوان برخی از باورهای متافیزیکی را روشهایی برای توجیه و تفسیر غیاب دانست؟ 
* چرا نفرت از غیاب چنین فراگیر است؟ غیاب در عناصر جهان چگونه نمود مییابد؟ 
* آیا عناصر من نیز میتوانند غایب شوند؟ غیاب من چطور توسط من درک میشود؟
 

==='''تمرین''':=== 
* مفهوم غیاب و روشهای پنهان کردن آن را در نظامهای اخلاقی و فلسفی پیرامونتان ردیابی کنید .
* غیاب و حضور را در عرصه ی دیگری لمس کرده و آن را مدیریت کنید .

[[File:5.JPG|center]]