نمایش مبدأ برای زبان نوعی کنش است

==='''سوم: زبان امری انتزاعی نیست، بلکه نوعی کنش است'''=== 
از اواسط قرن بیستم، پژوهشگران در مورد مفاهیم اجتماعی و کاربستِ جامعه شناسانه ی زبان به این نتیجه رسیدند که زبان، در واقع، شکلی از کردار اجتماعی محسوب میشود. زبان، چنانکه امروزه مصطلح است، برسازنده ی "'''[[گفتمان]]'''" است. 

:گفتمان مجموعه ای از روندهای اجتماعیِ زبانمدار را در بر میگیرد که نظم دهنده ی کردارهای افراد در یک بافت اجتماعی است
آنچه گفتار، کنش، حالت ذهنی، و توافق های اجتماعیِ میان اعضای یک جامعه را ممکن میسازد، گفتمانی است که کلیت این عناصر را رمزگذاری میکند و تبادل نظر در موردشان را ممکن میسازد و پیدایش '''[[نهادهای اجتماعی]]''' را رقم میزند. 
 
<br />
* این کردارهای هماهنگ و مشترکِ میان افراد، تنها به واسطه ی زبان به هم متصل می شوند. به همین دلیل، بسته به الگوهای متفاوت آرایش مفاهیم زبانی، و بسته به ساختارهای متفاوتِ گفتمانی، نهادهای اجتماعیِ گوناگونی نیز پدیدار میشود
<br />

* هر نهاد اجتماعی باید روابطِ داخلی خود را به شکلی منظم سازد تا بتواند چیزها و رخدادهای ویژه ی مربوط به سپهر درونی خود را رمزگذاری و مرزبندی کند. 
<br />
* معانی باید روشن و دقیق و شفاف شوند و در قالب رمزگانی کارآمد در میان اعضای آن نهاد اجتماعی تکثیر گردند. تنها در این حالت، ساختارهای اجتماعی تداوم خود را حفظ می کنند و همین ساختارها با کارکردِ موفق خود، آن مرزبندیها و رمزگذاریها را نیز پشتیبانی می نمایند

<br />