نمایش مبدأ برای خودآگاه- ناخودآگاه

==='''اصل [[آگاهی]]'''=== 
* بازنمایی جهان پیرامون در درون سیستمِ زنده را '''[[آگاهی]]''' مینامیم. 
* [[آگاهی]] سطوحی بسیار متنوع از [[پردازش اطلاعات]] را در بر می گیرد که میتوانند با سخت افزارهای مولکولی، سلولی، یا شبکه ی عصبی پشتیبانی شوند. 
* [[آگاهی]] لزوماً به ساده سازی، [[رده بندی]] و [[رمزگذاری]] محرکهای جاری در محیط سیستم منتهی میشود. 
* تمام سیستم های زنده بخشی از [[فرآیند]]های درونی خود را نیز همچون متغیرهایی بیرونی در نظر میگیرند. بنابراین، [[آگاهی]] از همان ابتدا رگه هایی از [[بازنمایی]] زمینه ی درونی [[سیستم]] را نیز در خود حمل می کند. 
* در صورتی که [[آگاهی]] بر روی خود بازتابانده شود و روندهای درونی خود را بازنمایی و [[رمزگذاری]] کند، '''خودآگاهی''' ایجاد میشود.
<br />
<br />
 
* خودآگاهی شکلی ویژه از آگاهی است که رمزگذاری و صورتبندی و فهمِ بخشی از خودِ آگاهی را به انجام می رساند. 
* مشهورترین ابزار [[رمزگذاری]] خودآگاهی در [[سطح اجتماعی]]، [[گفتار نخست: چیستی زبان|زبان]] است. 
* بنابراین ناخودآگاه، مجموعه ى [[فرآیند]]هاى ذهنى ایست که در سطح زبانى رمزگذارى نشود و تنها یک حلقه ى بازنمایى ذهنى داشته باشد. در مقابل شالوده ى خودآگاهى نتیجه ى بازنمایى مجددِ امور بازنمایى شده در سطح نشانه هاى زبانى است، هرچند به آن محدود نمیشود.
* تبدیل داده هاى خودآگاه به ناخودآگاه و برعکس، بر مبناى متغیرهایى مانند [[حالت آگاهى]]، [[پنجره ى توجه]]، [[سطح هوشیارى]]، اهمیت [[محتواى آگاهى]] و [[تنش]] زا بودنِ آن تنظیم مى شود. 
<br />
<br />

* پردازش ناخودآگاه بخش عمده ى کنشهاى ذهنى را در بر مى گیرد و تنها جزئى بسیار ناچیز از روندهاى پردازشىِ مغز در قالب ادراک خودآگاه رمزبندى مى شود. 
* پردازش ناخودآگاه خزانه ى اصلىِ انباشت و زایش نوآوریهاى ذهنى و [[تکرار - خلاقیت|خلاقیت]] است
<br />

==='''توهم اصالت خودآگاهی'''=== 
* از آنجا که خودآگاهی تنها بخشِ در دسترس آگاهیِ زبانمدارِ اجتماعی شده است، تجربه ی زیسته ی من در [[سطح اجتماعی]] [[سطح روانی|روانی]] توسط محتوای خودآگاهی تسخیر میشود. 
* از این رو، این پیشفرضِ نادرست بدیهی و ملموس مینماید که آگاهی و ادراک در کل چیزی جز خودآگاهی نیست.  
* مشتق های دیگری از این ارجمند دانستن خودآگاهی نیز وجود دارد. مثلا این که خودآگاهی مهمترین، یا قابل اعتمادترین یا گسترده ترین شکل از آگاهی است.
<br />

==='''توهم اصالت ناخودآگاه'''=== 
ناخودآگاه بخشى مرموز، غیرقابل شناسایى، جادویى و فراطبیعى از ذهن است، که همه ی روندهای [[سطح روانی]] با ارجاع به آن قابل توجیه است. 


==='''[[تله]] ی فرويد'''=== 
تمام پرسشهای بی پاسخ در [[سطح روانی]] با منسوب کردنشان به متغیری مبهم، فراگیر، همه کاره و ناملموس به نام ناخودآگاه تفسیر میگردند.


==='''[[راهبرد]] مولانا'''=== 
دستیابی به تعادلی میان پردازش خودآگاه و ناخودآگاه، از راه ابراز نمادین و زبانى نتایج حاصل از [[تکرار - خلاقیت|خلاقیت]] هاى ناخودآگاه.


==='''پرسش'''===
* ناخودآگاه در چه شرایطی لمس و شناسایی میشود؟ 
* آیا میتوان ناخودآگاه را بازنمایی کرد؟ 
* یا این که این حوزه تنها از راه آشکارگی ادراک میشود؟ 
* در چه شرایطى یک مسأله ى عملیاتى یا معماى شناختى به طور ناگهانى حل مى شود؟ این الگوى جرقه زدنِ ذهنى چه ویژگیهایى دارد؟ در حالت عادى با این جرقه ها چه مى کنید؟ 
* عناصر فرهنگىِ آشنایى که از این جرقه ها برخاسته اند چه ساختارى دارند؟


==='''تمرین'''===
* یکى از این جرقه هاى شهودى و برخاسته از ناخودآگاه را شکار کنید و ببینید چگونه مى توان آن را به محتوایى خودآگاه تبدیل کرد؟ یک روند روانی را چندان پیگیری کنید تا دنباله اش در ابهامِ قلمروی ناخودآگاه گم شود
[[File:58.JPG|center]]