نمایش مبدأ برای رامش - آرامش

==='''اصل آرامش'''=== 
* [[رخداد]]های پیرامونِ من ارزشی مثبت یا منفی ندارند. این ارزش بسته به نوع برخورد من با آنها به رخدادها منسوب میشود. 
* به عبارت دیگر، [[کنش]] [[من]] است که [[تقارن]] ارزشیِ حاکم بر رخدادها را می شکند.
 

==='''تنش گريزی'''=== 
* رخدادهای [[تنش]] آفرین اموری تهدیدکننده و دشمن خو هستند که یا باید با آنها جنگید و یا باید به شکلی [[رواقی]] و جبرگرایانه زورمندی و اقتدارشان را پذیرفت. 
* بنابراین رویارویی با تنشها به یکی از دو قطبِ مقاومت نسنجیده یا دست کشیدن از کنش میانجامد.
<br />
<br />

==='''[[تله]] ی رامش ـ ناآرامی'''=== 
* گریز از تنش، بسته به درجه ی [[خودآگاه]] بودنِ این روند، به پیروی از جریان رخدادهای بیرونی (رامش) یا کشمکشِ بیحاصل و مقاومت کور در برابر این رخدادها (ناآرامی) منتهی میشود.
<br />

==='''راهبرد آرامش'''=== 
:[[سازگاری]] با تنش به بهره جستن از رخدادها برای دستیابی به [[خواست]] میانجامد.


==='''پرسش'''===
* رابطه ی آرامش با جمِ رامش ـ ناآرامی چیست؟ 
* چرا آرامش با رامش یا ناآرامی جفت نشده است و دو شکل از گریز را با هم همچون جم ای در نظر گرفته ایم؟ 
* برابرنهادهای همارز با مفهوم آرامش را در عرفان ایرانی یا فلسفه ی ذن کدام است؟


==='''تمرین'''===
* یک تنش کوچک را در نظر بگیرید. نخست بکوشید تا آن را نادیده بگیرید و از میان برش دارید، 
* بعد بکوشید تا تحملش کنید و وجودش را بدون دستکاری کردنش تاب بیاورید. 
* سپس بکوشید تا از آن همچون رخدادی یاریگر و سودمند برای خواستهایتان استفاده کنید.
[[File:51.JPG|center]]