نمایش مبدأ برای هستى ( چيز ـ رخداد )

'''کلیدواژه‌های خویشاوند (مفهومی)'''

زمان ـ مکان، ايستايی ـ پويايی، شدن ـ بودن، کرانمندی ـ بی‌کرانگی

'''تعریف کوتاه و فشرده'''

اصل پويايی پديدارها: پدیدار به دو رده‏ى «چيز» و «رخداد» تقسيم مى‏شود. چيز امرى پايدار، ثابت، ایستا و ساختاريافته است كه در زمان و مكان تثبيت شده و به شدت توسط نظام بازنمايى رمزگذارى شده است. رخداد مسيرى از دگرگونى امور و پویاییِ كاركردى جارى در زمان و مكان است كه معمولاً بر اساس چيزهاى درگير با آن رمزگذارى مى‏شود. دستگاه شناسنده‌ی ما چیز را بر اساس ساختار و ارتباطش با مکان، و رخداد را بر اساس کارکرد و پیوندش با زمان درک می‌کند. دگرگونی چیزها برسازنده‌ی بدنه‌ي رخداد است و ترکیب رخدادها تعیین‌کننده‌ي شکل چیز است. 

''توهم چيزوارگی:'' پدیدارها به یکی از دو قطبِ مورد نظر ــ و معمولاً به چیزها ــ تحویل‌پذیرند. یعنی می‌توان هستی را برساخته‌‌شده از چیزهایی دانست که رخدادها روابط میان‌شان را برقرار می‌کنند. یا برعکس، هستی مشتمل بر رخدادهایی است که چیزها واحدهای درونی و برسازنده‌اش هستند. به عبارت دیگر، یکی از این دو واقعی و دیگری ساختگی و ذهنی و مشتق‌شده از آن است.

''تله‌ی بندو:'' رخدادها ــ یا به ندرت چیزها ــ به خاطر فرعی، پست یا ثانویه پنداشته شدن‌شان نادیده انگاشته می‌شوند، یا به خاطر اصلی، والا و بنیادین فرض شدن‌شان بیش از حد محور قرار می‌گیرند.

''راهبرد جاماسپ:'' پذیرش درهم‌تنیدگی چیزها و رخدادها و توجه به نقش منِ شناسنده در آفرینش آنها. تشخیص و فهم و به‌کارگیری و مدیریت چیزها و رخدادها، بدون این که به دست و بال «من» بچسبند. 

'''تعریف تفصیلی'''

'''مراجع'''

'''تصویر، فایل صوتی، یا فیلم'''