کوچگرد- یکجانشین: تفاوت بین نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۱۱ مهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۷:۳۱

شالوده های تمدن انسانی بر دو شیوه از تجربه ی زیستهی اجتماعی استوار است.

یکی از آنها، با محور قرار دادنِ کوچ کردن برساخته شده و به جوامع رمه داری مربوط میشود که در سرزمینهای گوناگون حرکت میکنند و به یک نقطه از زمین پایبند نیستند.
دیگری به جوامع کشاورز و مستقری مربوط میشود که تولید خود را از خاک و سبک زندگی شهرنشینانه به دست می آورند.

الگوی نخست را کوچگردی و دومی را يکجانشینی مینامیم. این دو نشانگر دو سبکِ متفاوت از زندگی نیز هستند.

یکی از دو سبکِ کوچگردی یا یکجانشینی اصیل و درست، و دیگری نکوهیده و نادرست است.

یکجانشینی روش درست زندگی است.
تمدن به تکراری بودن روندها، قانونمند بودنِ روابط و استقرار قواعد هنجارین بر مبنای سنن و حقوقِ تعریف شده مبتنی است.
از این رو، کوچگردی چیزی جز بربریت و وحشی گری و راهزنی نیست و از دستیابی به قلبم ناتوان است.

راهبرد کوچگردانه به معنای رهایی از قید و بندهای قواعد هنجارین، گریختن از زیر فشار نهادهای هنجار ساز، و دستیابی به خلاقیت و خودمختاری است.
آنچه در این شرایط برنده ـ برنده بودنِ روابط انسانی را رقم میزند، نه قواعد هنجارین، که مهرِ میان آدمیان است.
کوچگردی تنها زمانی ارزشمند است که با یکجانشینی ترکیب شود.

کوچگردی تنها روش درست زندگی است.
کوچگردان آزاده و رها و فارغ از قید و بندهای اخلاقی هستند و هرچه بخواهند می کنند.
یکجانشینی به معنای درگیر شدن در بندها و قیود اجتماعی و از دست دادن آزادگی و بنده شدن است.
با یکجانشینی نمیتوان قلبم را افزایش داد.

یکجانشینی به معنای دستیابی به روشی برای انباشت نظام های نمادین و پیچیده تر ساختن نهادها و ساختارهای انباشت قلبم در سطوح گوناگون فراز است. از این رو ارزشمند و کارآمد است و هسته ی مرکزی تمدن را برمی سازد.
در این شیوه از زندگی روابط انسانی به کمک دستگاه های زبانی و نظام های نمادین سازماندهی می شود و بنابراین دقت و شفافیت و امکان نقد شدن را به دست میآورد.
یکجانشینی تنها زمانی ارزشمند است که با کوچگردی همراه باشد.

شواهد تاریخی در مورد این دو شیوه از زندگی کدام است؟
آیا تمدن ایرانی را میتوان حاصل ترکیب این دو شیوه دانست؟
رگه های زندگی کوچگردانه و یکجانشینانه را در شرایط امروزین پیرامون خود تشخیص دهید.

@@ سطر ۱۸: / سطر ۱۸: @@
 ==='''[[راهبرد]] [[مهر]]'''===
-* راهبرد کوچگردانه به معنای رهایی از قید و بندهای قواعد هنجارین، گریختن از زیر فشار [[نهادهای هنجارساز]]، و دستیابی به [[خلاقیت]] و [[خودمختاری]] است.
+* راهبرد کوچگردانه به معنای رهایی از قید و بندهای قواعد هنجارین، گریختن از زیر فشار [[نهادهای هنجار ساز]]، و دستیابی به [[خلاقیت]] و [[خودمختاری]] است.
 * آنچه در این شرایط [[برنده - بازنده|برنده ـ برنده]] بودنِ روابط انسانی را رقم میزند، نه قواعد هنجارین، که مهرِ میان آدمیان است.
 * کوچگردی تنها زمانی ارزشمند است که با یکجانشینی ترکیب شود.