درویشی - توانگری: تفاوت بین نسخه‌ها
از ویکی زروان
(←تله ی دَريوی) |
|||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
==='''اصل توانگری'''=== | ==='''اصل توانگری'''=== | ||
| − | [[دارندگی]]، به برخورداری پیوسته و پایدار از [[منابع]] می انجامد، که در [[سطح اجتماعی]] [[رمزگذاری]] شده و به صورت توانگری نمود می یابد. | + | * [[دارندگی]]، به برخورداری پیوسته و پایدار از [[منابع]] می انجامد، که در [[سطح اجتماعی]] [[رمزگذاری]] شده و به صورت توانگری نمود می یابد. |
| − | توانگری ویژگیِ [[انگاره]] ای است که با رمزگذاری برخورداری از منابع، دارندگی اش را در شبکه ی روابط اجتماعی به نمایش می گذارد. | + | * '''توانگری''' ویژگیِ [[انگاره]] ای است که با رمزگذاری برخورداری از منابع، دارندگی اش را در شبکه ی روابط اجتماعی به نمایش می گذارد. |
| − | در صورتی که این رمزگانِ نشانگرِ برخورداری از منابع غایب باشد، انگاره ی فردی درویش پدیدار می گردد. | + | * در صورتی که این رمزگانِ نشانگرِ برخورداری از منابع غایب باشد، انگاره ی فردی درویش پدیدار می گردد. |
| − | درویشی یا نشانگر محرومیت از منابع است یا علامت رمزگذاری نشدنِ دارندگی در قالب های [[هنجار - ناهنجار|هنجارین]] است. | + | * درویشی یا نشانگر محرومیت از منابع است یا علامت رمزگذاری نشدنِ دارندگی در قالب های [[هنجار - ناهنجار|هنجارین]] است. |
| سطر ۱۶: | سطر ۱۶: | ||
* از این رو، بخشی دروغین از خودانگاره را برمی سازد. | * از این رو، بخشی دروغین از خودانگاره را برمی سازد. | ||
| + | |||
==='''تلهی دَيْوی'''=== | ==='''تلهی دَيْوی'''=== | ||
* توانگری مانند هدف و غایتی عام در نظر گرفته میشود. | * توانگری مانند هدف و غایتی عام در نظر گرفته میشود. | ||
| سطر ۲۱: | سطر ۲۲: | ||
* به این ترتیب، انگاره به امری دروغین تبدیل میشود که دارندگی ای ساختگی و نمایشی را به تماشاچیان عرضه می کند. | * به این ترتیب، انگاره به امری دروغین تبدیل میشود که دارندگی ای ساختگی و نمایشی را به تماشاچیان عرضه می کند. | ||
| − | راهبرد اَشی | + | |
| − | یک به تنهایی ارزشِ خاصی ندارند. من | + | ==='''[[راهبرد]] [[اَشی]]'''=== |
| − | + | * توانگری و درویشی همچون دو سویه ی جم ای اجتماعی در نظر گرفته می شوند که هیچ یک به تنهایی ارزشِ خاصی ندارند. | |
| − | ستایشِ | + | * من [[خودانگاره]] اش را طوری مدیریت میکند که در عینِ [[بازنمایی]] راستینِ درجه ی برخورداری از منابع، جایگاه اجتماعی شایسته ای را نیز بازنمایی کند، بی آنکه دستخوشِ نکوهش یا ستایشِ بی موردِ توانگری شود. |
| − | + | ||
| − | بروز کرده است؟ نمود | + | |
| − | نمایش | + | ==='''پرسش'''=== |
| − | + | * در چه جوامعی درویشی امتیاز شمرده میشود؟ | |
| − | عناصرِ آن را حمل | + | * ستایش فقر در ایران زمین در چه شرایط تاریخی ای بروز کرده است؟ |
| + | * نمود تله ی دیوی در دوران مدرن را در چه چارچوب نظریای می توان یافت؟ | ||
| + | * رمزگانِ نمایش دهنده ی توانگری چه عناصری را در بر میگیرد؟ | ||
| + | |||
| + | |||
| + | ==='''تمرین'''=== | ||
| + | * رمزگانِ مربوط به درویشی و توانگری را در جامعه ی خویش تحلیل کنید و دریابید که خودتان کدام عناصرِ آن را حمل می کنید؟ | ||
| + | * چه بخشی از آن نمایشی و دروغین است؟ آن را بهینه سازید. | ||
نسخهٔ ۱۴ مهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۳:۳۹
اصل توانگری
- دارندگی، به برخورداری پیوسته و پایدار از منابع می انجامد، که در سطح اجتماعی رمزگذاری شده و به صورت توانگری نمود می یابد.
- توانگری ویژگیِ انگاره ای است که با رمزگذاری برخورداری از منابع، دارندگی اش را در شبکه ی روابط اجتماعی به نمایش می گذارد.
- در صورتی که این رمزگانِ نشانگرِ برخورداری از منابع غایب باشد، انگاره ی فردی درویش پدیدار می گردد.
- درویشی یا نشانگر محرومیت از منابع است یا علامت رمزگذاری نشدنِ دارندگی در قالب های هنجارین است.
ستايش فقر
شبکه ای از پیشفرضها (مانند اصل بقای قلبم) یا ارزشهای اخلاقی (مانند پای بندی به عدالت همچون برابریِ همگان در برخورداری از قلبم)باعث میشود تا من از رمزگذاری دارندگی، یا حتی برخورداری از منابعی که به توانگری می انجامد، ابا یا شرم داشته باشد.
تله ی دَريوی
- توانگری همچون امری نکوهیده مورد قضاوت واقع میشود.
- در نتیجه خودانگاره با رمزگانِ نشانگر محرومیت و غیاب منابع آراسته میشود و آن را همچون نمادِ حیثیت اجتماعی به کار می گیرد.
- معمولا این رمزگذاری در مواردی بروز میکند که محرومیت و غیابِ منابع به راستی وجود ندارد.
- از این رو، بخشی دروغین از خودانگاره را برمی سازد.
تلهی دَيْوی
- توانگری مانند هدف و غایتی عام در نظر گرفته میشود.
- در نتیجه، من میکوشد تا برای برخورداری از حیثیت اجتماعیِ آمیخته با توانگری، حتی در غیابِ برخورداری از منابع، رمزگانِ مربوط به آن را در انگاره ی خویش بازنمایی کند.
- به این ترتیب، انگاره به امری دروغین تبدیل میشود که دارندگی ای ساختگی و نمایشی را به تماشاچیان عرضه می کند.
راهبرد اَشی
- توانگری و درویشی همچون دو سویه ی جم ای اجتماعی در نظر گرفته می شوند که هیچ یک به تنهایی ارزشِ خاصی ندارند.
- من خودانگاره اش را طوری مدیریت میکند که در عینِ بازنمایی راستینِ درجه ی برخورداری از منابع، جایگاه اجتماعی شایسته ای را نیز بازنمایی کند، بی آنکه دستخوشِ نکوهش یا ستایشِ بی موردِ توانگری شود.
پرسش
- در چه جوامعی درویشی امتیاز شمرده میشود؟
- ستایش فقر در ایران زمین در چه شرایط تاریخی ای بروز کرده است؟
- نمود تله ی دیوی در دوران مدرن را در چه چارچوب نظریای می توان یافت؟
- رمزگانِ نمایش دهنده ی توانگری چه عناصری را در بر میگیرد؟
تمرین
- رمزگانِ مربوط به درویشی و توانگری را در جامعه ی خویش تحلیل کنید و دریابید که خودتان کدام عناصرِ آن را حمل می کنید؟
- چه بخشی از آن نمایشی و دروغین است؟ آن را بهینه سازید.
