|
|
(۷ ویرایش میانی توسط یک کاربر نشان داده نشدهاست) |
سطر ۳: |
سطر ۳: |
| | | |
| رويكرد بافت شناسانه به منشها، به آن معناست كه ساختار و كاركردشان را در سطوح گوناگونِ نظام چهارلايه اي [[فراز]] تحليل كنيم. براى سادگى بيشتر، هر يک از اين سطوح را به طور جداگانه مورد بررسى قرارمى دهيم. | | رويكرد بافت شناسانه به منشها، به آن معناست كه ساختار و كاركردشان را در سطوح گوناگونِ نظام چهارلايه اي [[فراز]] تحليل كنيم. براى سادگى بيشتر، هر يک از اين سطوح را به طور جداگانه مورد بررسى قرارمى دهيم. |
− |
| |
− | ==='''[[سطح زيستشناختى]]'''===
| |
− |
| |
− | :[[بندبازی بر لبه تیز جبرانگاری]]
| |
− |
| |
− | :[[آیا منش یک انگل است؟]]
| |
− |
| |
− | :[[منش مصداق همزیستی/هم یاری]]
| |
− |
| |
− | :[[ارتباط منش ها با دستگاه عصبی]]
| |
− |
| |
− | :'''انواع حافظه'''
| |
− | :# [[حافظه پنهان]]
| |
− | :# [[حافظه ى آشكار]]
| |
− |
| |
− | :[[منشهاى ادوارى و معنايى]]
| |
− |
| |
− | :[[تبدیل متقابل منشها و منش واره ها]]
| |
− |
| |
− | :[[منش؛ سپر بلای تکاملی]]
| |
− |
| |
− | :[[افزايش حجم مغز پاسخی به فشار تکاملی]]
| |
− |
| |
− | :[[پیدایش منش ها نتیجه شکل گیری زبان]]
| |
− |
| |
− | :[[بازی؛تمرین حل مسئله]]
| |
− |
| |
− | ==='''سطح روانشناختى'''===
| |
− | [[معنا- ارزش]]
| |
− |
| |
− | [[دیدگاه قدیمی راستِ هنرمند و چپِ رياضیدان و سخنور|دیدگاه قدیمی؛ راستِ هنرمند و چپِ رياضیدان و سخنور]]
| |
− | <br />
| |
− |
| |
− | [[چیرگی تکاملی منش های زبانی]]
| |
− |
| |
− | [[ارزشگذاری منشها]]
| |
− |
| |
− | [[انواع لذت]]<br />
| |
− |
| |
− | :الف) [[لذتهاى طبيعى]]<br />
| |
− |
| |
− | :ب) [[لذت هاى راستين]] <br />
| |
− |
| |
− | : ج)[[لذتهای دروغين]]
| |
− |
| |
− | [[مقایسه لذت های دروغین و راستین]]
| |
− |
| |
− | [[لذت های دروغین در سایر جانوران اجتماعی]]
| |
− |
| |
− | [[منشها و انسجام روانی من]]
| |
− |
| |
− | [[منشها و بیماریهای روانی]]
| |
− |
| |
− | [[نقش کلیدی منشها در هستی]]
| |
− |
| |
− | [[زمان]]
| |
− |
| |
− | [[گفتگوی درونی]]
| |
− |
| |
− | [[چرا گفتگوی درون در کودکی شکل گرفت و باقی ماند؟]]
| |
− |
| |
− | [[مكتب اندركنش گرايى و گفتگوی درونی]]
| |
− |
| |
− | [[نظریه منشها و گفتگوی درون]]
| |
− |
| |
− | [[اگر گفتگوى درونى تنها شيوه ى تفكر نيست، چرا اين چنين در سطح روانشناختى رواج دارد؟]]
| |
− | به اين پرسش دو نوع پاسخ مىتوان داد. نخست، جوابهاى
| |
− | كاركردگرايانه كه بر فايده و سودمنديِ گفتگوى درونى در صورتبندي
| |
− | كردن و فهميدن تأكيد میكنند. ديگرى، اصوالً به كاركردهاى سطح
| |
− | روانشناختى مربوط نمىشود، و تنها بر سطح منشها تمركز دارد. مىدانيم
| |
− | كه منشها همانندسازهايى هستند كه بر شبكهى عصبى حضور دارند و از
| |
− | راه مجارى ارتباطى خود را تكثير مىكنند، و مهمترين مجراى ارتباطىِ
| |
− | تكامليافته در انسان زبان است. از سوى ديگر مىدانيم كه منشها، مانند
| |
− | تمام سيستمهاى تكاملى ديگر، با هم بر سر دستيابى به اين مجارى
| |
− | ارتباطى رقابت مىكنند. هدف هر همانندساز، تكثير اطالعات درونى خودش
| |
− | است و همواره تعداد همانندسازها بيشتر از آن است كه امكانات الزم براى
| |
− | تكثير همهشان وجود داشته باشد. به اين ترتيب، نوعى رقابت اطالعاتى در
| |
− | سطح روانشناختى در جريان است كه در آن منشها بر سر در اختيار
| |
− | گرفتن مجارى ارتباطى با هم رقابت مىكنند.
| |
− | خودآگاهى، سطحى از پردازش اطالعات است كه در آن پردازش معنا و
| |
− | بازنمايیهاى وابسته بدان، بار ديگر در سطحى نمادين بازنمايى مىشوند.
| |
− | رايجترين شكلِ اين بازنمايى، رمزگذارى زبانى است. اين خودآگاهىِ
| |
− | زبانىشده، همان گفتگوى درونى است. زبان، در اصل ابزارى براى ارتباط
| |
− | »من« با ديگرى است، اما در خودآگاهى زبانمدارِ انسان، اين كنش ارتباطىِ
| |
− | خاص به داخل سيستم روانى فرد نيز تعميم مىيابد. به اين ترتيب
| |
«واضح است كه عقل و هوش با هر جسمى نمى تواند همزيستى داشته باشد. درخت نمى تواند در اثير زندگى كند، يا ابرها در درياى نمک. همانطور كه ماهى نمى تواند در مزرعه زندگى كند و خون در سنگ جارى نمى شود، وجود و نمو هر چيزى را مكانى مشخص و معين است. »
رويكرد بافت شناسانه به منشها، به آن معناست كه ساختار و كاركردشان را در سطوح گوناگونِ نظام چهارلايه اي فراز تحليل كنيم. براى سادگى بيشتر، هر يک از اين سطوح را به طور جداگانه مورد بررسى قرارمى دهيم.