زمان- مکان: تفاوت بین نسخه‌ها
از ویکی زروان
(←توهم کرانمندی هستی) |
|||
| (یک ویرایش میانی توسط یک کاربر نشان داده نشده‌است) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | + | ==کلیدواژه‌های خویشاوند (مفهومی)== | |
* [[حضور ـ غیاب]] | * [[حضور ـ غیاب]] | ||
* [[بود ـ نمود]] | * [[بود ـ نمود]] | ||
| سطر ۷: | سطر ۷: | ||
<br /> | <br /> | ||
| − | == | + | ==اصل کرانمندی زمان ـ مکان== |
* [[مهروند]] در بستری از ساختارهای مکانی و کارکردهای زمانی جریان می یابد. | * [[مهروند]] در بستری از ساختارهای مکانی و کارکردهای زمانی جریان می یابد. | ||
* زمان ـ مکانی که «[[بود]]» در آن مستقر است ،بیکرانه است و به همین دلیل نمیتوان با دستگاه های شناسنده آن را درک و صورتبندی کرد. | * زمان ـ مکانی که «[[بود]]» در آن مستقر است ،بیکرانه است و به همین دلیل نمیتوان با دستگاه های شناسنده آن را درک و صورتبندی کرد. | ||
| سطر ۱۶: | سطر ۱۶: | ||
| − | == | + | ==توهم کرانمندی هستی== |
* زمان ـ مکان به راستی و در واقعیت بیرونی شان متغیرهایی کمّیّ و محدود و کرانمند هستند. | * زمان ـ مکان به راستی و در واقعیت بیرونی شان متغیرهایی کمّیّ و محدود و کرانمند هستند. | ||
| − | * در نتیجه، پیوند میان | + | * در نتیجه، پیوند میان [[پدیدار]]ها با زمان ـ مکان کرانمند، با ارتباط میان [[مهروند]] و زمان ـ مکان بیکرانه اشتباه گرفته میشود. |
<br /> | <br /> | ||
<br /> | <br /> | ||
| − | == | + | ==[[تله]] ی [[پیتريامنت]]== |
* شناسنده انگشتی را که به ماه اشاره می کند، با خودِ ماه اشتباه میگیرد. | * شناسنده انگشتی را که به ماه اشاره می کند، با خودِ ماه اشتباه میگیرد. | ||
* یعنی محدودیت [[دستگاه شناسنده]] با محدود بودن امرِ شناخته شده یکی فرض میشود. | * یعنی محدودیت [[دستگاه شناسنده]] با محدود بودن امرِ شناخته شده یکی فرض میشود. | ||
| − | * گسستها و کرانه های برخاسته از روند رمزگذاری با هستیِ رمزگذاری شده مخلوط میگردد. | + | * گسستها و کرانه های برخاسته از روند [[رمزگذاری]] با هستیِ [[رمزگذاری]] شده مخلوط میگردد. |
* در نتیجه، امکان اندیشیدن و نگریستن به فراسوی افق کرانمندی از میان می رود . | * در نتیجه، امکان اندیشیدن و نگریستن به فراسوی افق کرانمندی از میان می رود . | ||
<br /> | <br /> | ||
<br /> | <br /> | ||
| − | == | + | ==[[راهبرد]] [[چیستا]]== |
* پذیرش محدود بودن نظام شناسایی به چارچوبهای کرانمند، بدون قانع شدن به این محدودیت و بدون درگیری با توهمِ عبور آسان از این سدِ شناسایی | * پذیرش محدود بودن نظام شناسایی به چارچوبهای کرانمند، بدون قانع شدن به این محدودیت و بدون درگیری با توهمِ عبور آسان از این سدِ شناسایی | ||
* در عین حال، کوشش برای دست یافتن به تصویری بزرگتر از آنچه فراسوی [[رمزگان زبانی]] قرار دارد. | * در عین حال، کوشش برای دست یافتن به تصویری بزرگتر از آنچه فراسوی [[رمزگان زبانی]] قرار دارد. | ||
| سطر ۳۶: | سطر ۳۶: | ||
<br /> | <br /> | ||
| − | == | + | ==پرسش== |
* زمان و مکان چگونه کرانمند میشوند؟ | * زمان و مکان چگونه کرانمند میشوند؟ | ||
* آیا رمزگذاری هستنده ها بدون رمزگذاری زمان ـ مکان ممکن است؟ | * آیا رمزگذاری هستنده ها بدون رمزگذاری زمان ـ مکان ممکن است؟ | ||
| سطر ۴۲: | سطر ۴۲: | ||
<br /> | <br /> | ||
| − | == | + | ==تمرین'''== |
* الگوهای رمزگذاری زمان ـ مکان و کرانمند شدنش را در زندگی روزانهی خود تشخیص دهید . | * الگوهای رمزگذاری زمان ـ مکان و کرانمند شدنش را در زندگی روزانهی خود تشخیص دهید . | ||
* چطور میتوان پیوند میان هستنده های جاری در [[مهروند]] بیکرانه را با این بستر [[کرانمند]] لق کرد؟ | * چطور میتوان پیوند میان هستنده های جاری در [[مهروند]] بیکرانه را با این بستر [[کرانمند]] لق کرد؟ | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۵:۳۷
محتویات
کلیدواژه‌های خویشاوند (مفهومی)
اصل کرانمندی زمان ـ مکان
- مهروند در بستری از ساختارهای مکانی و کارکردهای زمانی جریان می یابد.
- زمان ـ مکانی که «بود» در آن مستقر است ،بیکرانه است و به همین دلیل نمیتوان با دستگاه های شناسنده آن را درک و صورتبندی کرد.
- محصور شدن «بود» در زمان ـ مکانِ کرانمند، شرطِ ظهور «نمود» است.
- این بدان معناست که بیکرانگیِ زمان ـ مکان با دخالت دستگاه شناسنده و رمزگذاری چیزها و رخدادها درهم شکسته میشود و مشتقی نمادین شده، گسسته و کرانمند از این زمینه ی فراگیر جایگزینش میشود .
توهم کرانمندی هستی
- زمان ـ مکان به راستی و در واقعیت بیرونی شان متغیرهایی کمّیّ و محدود و کرانمند هستند.
- در نتیجه، پیوند میان پدیدارها با زمان ـ مکان کرانمند، با ارتباط میان مهروند و زمان ـ مکان بیکرانه اشتباه گرفته میشود.
تله ی پیتريامنت
- شناسنده انگشتی را که به ماه اشاره می کند، با خودِ ماه اشتباه میگیرد.
- یعنی محدودیت دستگاه شناسنده با محدود بودن امرِ شناخته شده یکی فرض میشود.
- گسستها و کرانه های برخاسته از روند رمزگذاری با هستیِ رمزگذاری شده مخلوط میگردد.
- در نتیجه، امکان اندیشیدن و نگریستن به فراسوی افق کرانمندی از میان می رود .
راهبرد چیستا
- پذیرش محدود بودن نظام شناسایی به چارچوبهای کرانمند، بدون قانع شدن به این محدودیت و بدون درگیری با توهمِ عبور آسان از این سدِ شناسایی
- در عین حال، کوشش برای دست یافتن به تصویری بزرگتر از آنچه فراسوی رمزگان زبانی قرار دارد.
پرسش
- زمان و مکان چگونه کرانمند میشوند؟
- آیا رمزگذاری هستنده ها بدون رمزگذاری زمان ـ مکان ممکن است؟
