اهمیت عدد سی و سه در میان هندوایرانیان: تفاوت بین نسخه‌ها

از ویکی زروان
پرش به: ناوبری، جستجو
(صفحه‌ای جدید حاوی «در بندِ‌ دهم یسنه‌ی نخست،‌ آنگاه که دومین موج از صورتبندی امور قدسی پایان ی...» ایجاد کرد)
 
 
(یک ویرایش میانی توسط یک کاربر نشان داده نشده‌است)
سطر ۲: سطر ۲:
  
  
[...] عدد سی و سه، در دینِ‌ کهن هندوایرانی اهمیت زیادی داشته است. چون هند و ایرانیان باستان به جهانی سه‌لایه‌ای باور داشتند که از زمین، هوا و آسمان تشکیل یافته و در هریک از آن‌ها منزلگاه یازده ایزدِ مهم بود. به همین دلیل هم در متون ودایی از سی و سه ایزد مهم نام برده شده است.
+
[...] عدد سی و سه، در دینِ‌ کهن هندوایرانی اهمیت زیادی داشته است. چون هند و ایرانیان باستان به جهانی سه‌لایه‌ای باور داشتند که از زمین، هوا و آسمان تشکیل یافته و در هریک از آن‌ها منزلگاه یازده ایزدِ مهم بود.<ref>یاجورودا، ۷، ۱۹.</ref> به همین دلیل هم در متون ودایی از [[جهان ایزدان هندی|سی و سه ایزد مهم]] نام برده شده است.
 +
 
 +
 
 +
<references />
  
  
 
<small>وکیلی، شروین. ''اسطوره‌شناسی ایزدان ایرانی''. نشر شورآفرین، تهران، ۱۳۹۵ (ص ۴۱)</small>
 
<small>وکیلی، شروین. ''اسطوره‌شناسی ایزدان ایرانی''. نشر شورآفرین، تهران، ۱۳۹۵ (ص ۴۱)</small>

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۷ ژوئن ۲۰۱۷، ساعت ۱۸:۲۱

در بندِ‌ دهم یسنه‌ی نخست،‌ آنگاه که دومین موج از صورتبندی امور قدسی پایان یافته و ضرورت جمع‌بندی‌ای احساس شده،‌ این عبارت را می‌بینیم که:‌ «ستایش به جا می‌آورم همه‌ی این رَدان (پیشوایان) را که سی و سه رَدان اشونی‌اند.»


[...] عدد سی و سه، در دینِ‌ کهن هندوایرانی اهمیت زیادی داشته است. چون هند و ایرانیان باستان به جهانی سه‌لایه‌ای باور داشتند که از زمین، هوا و آسمان تشکیل یافته و در هریک از آن‌ها منزلگاه یازده ایزدِ مهم بود.[۱] به همین دلیل هم در متون ودایی از سی و سه ایزد مهم نام برده شده است.


  1. یاجورودا، ۷، ۱۹.


وکیلی، شروین. اسطوره‌شناسی ایزدان ایرانی. نشر شورآفرین، تهران، ۱۳۹۵ (ص ۴۱)