عقلانیت و حل معمای جبر انتخاب: تفاوت بین نسخه‌ها

از ویکی زروان
پرش به: ناوبری، جستجو
(صفحه‌ای جدید حاوی «آنچه باعث میشود تا رخدادهای خاصی در آینده محتمل تر بنماید، تجربه ی فردی و موض...» ایجاد کرد)
 
 
سطر ۱: سطر ۱:
آنچه باعث میشود تا رخدادهای خاصی در آینده محتمل تر بنماید، تجربه ی فردی و موضعی و غیرقابل تعمیمِ سیستم از میحط اش است. معمای بزرگی که در برابر سیستمِ عاقل قرار دارد، ِ'''جبرِ انتخاب''' است.آدمی ناچار است از میان گزینه های رفتاری پیشارویش یکی را برگزیند و در این مورد راه گریزی ندارد؛ چرا که '''انتخاب نکردن هم خودش یکی از این گزینه هاست'''. اما این گزینش نمی تواند سهل انگارانه و [[علیت - تصادف|تصادفی]] باشد. موجود عاقل [[میل - پرهیز|میل]] به بقا دارد و برای انتخاب درست ترین گزینه، یعنی انتخابی که بیشتر از همه بخت تداومِ من را افزایش دهد، نیاز به دستگاهی برای محاسبه ی رخدادهای آینده دارد. به این ترتیب، عقلانیت وارد صحنه میشود و به کمک آنچه سیستم در مورد جهان می داند، یعنی بر مبنای آن قلمرویی که تجربه اش کرده و آن دانشی که از اجدادش به ارث برده، یکی از گزینه های پیش رو را به عنوان مطلوب ترین واکنش به محتمل ترین حالت برمی گزیند.
+
آنچه باعث میشود تا [[رخداد]]های خاصی در آینده محتمل تر بنماید، تجربه ی فردی و موضعی و غیرقابل تعمیمِ [[سیستم]] از میحط اش است. معمای بزرگی که در برابر سیستمِ عاقل قرار دارد، ِ'''جبرِ انتخاب''' است.آدمی ناچار است از میان گزینه های رفتاری پیشارویش یکی را برگزیند و در این مورد راه گریزی ندارد؛ چرا که '''انتخاب نکردن هم خودش یکی از این گزینه هاست'''. اما این گزینش نمی تواند سهل انگارانه و [[علیت - تصادف|تصادفی]] باشد. موجود عاقل [[میل - پرهیز|میل]] به [[بقا]] دارد و برای انتخاب درست ترین گزینه، یعنی انتخابی که بیشتر از همه بخت تداومِ من را افزایش دهد، نیاز به دستگاهی برای محاسبه ی رخدادهای آینده دارد. به این ترتیب، عقلانیت وارد صحنه میشود و به کمک آنچه سیستم در مورد [[جهان]] می داند، یعنی بر مبنای آن قلمرویی که تجربه اش کرده و آن دانشی که از اجدادش به ارث برده، یکی از گزینه های پیش رو را به عنوان مطلوب ترین واکنش به محتمل ترین حالت برمی گزیند.

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۴ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۳۶

آنچه باعث میشود تا رخدادهای خاصی در آینده محتمل تر بنماید، تجربه ی فردی و موضعی و غیرقابل تعمیمِ سیستم از میحط اش است. معمای بزرگی که در برابر سیستمِ عاقل قرار دارد، ِجبرِ انتخاب است.آدمی ناچار است از میان گزینه های رفتاری پیشارویش یکی را برگزیند و در این مورد راه گریزی ندارد؛ چرا که انتخاب نکردن هم خودش یکی از این گزینه هاست. اما این گزینش نمی تواند سهل انگارانه و تصادفی باشد. موجود عاقل میل به بقا دارد و برای انتخاب درست ترین گزینه، یعنی انتخابی که بیشتر از همه بخت تداومِ من را افزایش دهد، نیاز به دستگاهی برای محاسبه ی رخدادهای آینده دارد. به این ترتیب، عقلانیت وارد صحنه میشود و به کمک آنچه سیستم در مورد جهان می داند، یعنی بر مبنای آن قلمرویی که تجربه اش کرده و آن دانشی که از اجدادش به ارث برده، یکی از گزینه های پیش رو را به عنوان مطلوب ترین واکنش به محتمل ترین حالت برمی گزیند.