|
|
| (۹ ویرایش میانی توسط یک کاربر نشان داده نشده‌است) |
| سطر ۳: |
سطر ۳: |
| | | | |
| | رويكرد بافت شناسانه به منشها، به آن معناست كه ساختار و كاركردشان را در سطوح گوناگونِ نظام چهارلايه اي [[فراز]] تحليل كنيم. براى سادگى بيشتر، هر يک از اين سطوح را به طور جداگانه مورد بررسى قرارمى دهيم. | | رويكرد بافت شناسانه به منشها، به آن معناست كه ساختار و كاركردشان را در سطوح گوناگونِ نظام چهارلايه اي [[فراز]] تحليل كنيم. براى سادگى بيشتر، هر يک از اين سطوح را به طور جداگانه مورد بررسى قرارمى دهيم. |
| − |
| |
| − | ==='''[[سطح زيستشناختى]]'''===
| |
| − |
| |
| − | :[[بندبازی بر لبه تیز جبرانگاری]]
| |
| − |
| |
| − | :[[آیا منش یک انگل است؟]]
| |
| − |
| |
| − | :[[منش مصداق همزیستی/هم یاری]]
| |
| − |
| |
| − | :[[ارتباط منش ها با دستگاه عصبی]]
| |
| − |
| |
| − | :'''انواع حافظه'''
| |
| − | :# [[حافظه پنهان]]
| |
| − | :# [[حافظه ى آشكار]]
| |
| − |
| |
| − | :[[منشهاى ادوارى و معنايى]]
| |
| − |
| |
| − | :[[تبدیل متقابل منشها و منش واره ها]]
| |
| − |
| |
| − | :[[منش؛ سپر بلای تکاملی]]
| |
| − |
| |
| − | :[[افزايش حجم مغز پاسخی به فشار تکاملی]]
| |
| − |
| |
| − | :[[پیدایش منش ها نتیجه شکل گیری زبان]]
| |
| − |
| |
| − | :[[بازی؛تمرین حل مسئله]]
| |
| − |
| |
| − | ==='''سطح روانشناختى'''===
| |
| − | [[معنا- ارزش]]
| |
| − |
| |
| − | [[دیدگاه قدیمی راستِ هنرمند و چپِ رياضیدان و سخنور|دیدگاه قدیمی؛ راستِ هنرمند و چپِ رياضیدان و سخنور]]
| |
| − | <br />
| |
| − |
| |
| − | [[چیرگی تکاملی منش های زبانی]]
| |
| − |
| |
| − | [[ارزشگذاری منشها]]
| |
| − |
| |
| − | [[انواع لذت]]<br />
| |
| − |
| |
| − | :الف) [[لذتهاى طبيعى]]<br />
| |
| − |
| |
| − | :ب) [[لذت هاى راستين]] <br />
| |
| − |
| |
| − | : ج)[[لذتهای دروغين]]
| |
| − |
| |
| − | [[مقایسه لذت های دروغین و راستین]]
| |
| − |
| |
| − | [[لذت های دروغین در سایر جانوران اجتماعی]]
| |
| − |
| |
| − | [[منشها و انسجام روانی من]]
| |
| − |
| |
| − | [[منشها و بیماریهای روانی]]
| |
| − |
| |
| − | [[نقش کلیدی منشها در هستی]]
| |
| − |
| |
| − | [[زمان]]
| |
| − |
| |
| − | [[گفتگوی درونی]]
| |
| − |
| |
| − |
| |
| − |
| |
| − | چرا گفتگوی درون در کودکی شکل گرفت و باقی ماند؟
| |
| − |
| |
| − | گره خوردگىِ تفكر انتزاعى با زبان، و ارزش و اهميت تجزيه ي معنا به خشت هايی نمادين، و برچسب خوردنش در قالب واژگان، و فايده ى تكاملى زبان گشتارى/ زايشى كه مى تواند با نمادهاى محدود خود بیشمار معنا توليد كند امروز شالوده ي فهم مان از زبان را تشكيل می دهند. آنچه جاى پرسش دارد، دليل درونى شدن اين زبان در قالب گفتگوى درونى است، و باقى ماندنش در فرد.
| |
| − |
| |
| − | لوريا، به پيروى از استادش ويگوتسكى، درونى شدن زبان و پيدايش گفتگوى درونى را مرحله ى نهايى تشديد رفتار به كمک محرک هاى زبانى مى داند. لوريا به اين نكته اشاره كرده است كه كودک در ابتداى كار از زبان براى سخن گفتن با خود و ه'''دايت كردن رفتار''' خويش استفاده مى كند. به اين معنا كه پيش از انجام يک كنش حركتى، با خود در مورد آن صحبت مى كند و نوعى بازخورد مثبت را بين تصميمِ بيان شده و انجام آن تصميم برقرار مى كند. به گمان لوريا، روند درونى شدن زبان مرحله ى بلوغ اين روند است و فرد بالغ هم، همچنان، به محرک زبانى براى عمل به تصميمات خويش نيازمند است
| |
| − |
| |
| − | [[مكتب اندركنش گرايى و گفتگوی درونی]]
| |
| − | ا
| |
| − | [[نظریه منشها و گفتگوی درون]]
| |
| − | برداشت نظريه ى منشها از گفتگوى درونى با اين تفاسير قدرى
| |
| − | متفاوت است. چنان كه گفتيم، ترديدى در اين نيست كه شكلگيرى و
| |
| − | درونى شدن زبان در رشد توانايىهاى عقالنى فرد و بسط امكانات كنش
| |
| − | متقابل نقشى محورى دارد، اما پرسشى كه به جاى خود باقى است، آن
| |
| − | است كه پس از تكميل اين روند، چه نيازى به تداوم گفتگوى درونى وجود
| |
| − | دارد؟
| |
| − | براى پاسخگويى به اين پرسش، برخى از مشاهدههاي روزانه و عمومی
| |
| − | مىتواند سودمند باشد. امروز مىدانيم كه بر خالف نظر ويگوتسكى، تفكر
| |
| − | خودآگاه لزوماً زبانى نيست. در شرايطى كه تفكرى بيان مىشود - و به ويژه
| |
| − | هنگامى كه اين بيان توسط نظامهاي نمادينِ غيرزبانى انجام مىگيرد -
| |
| − | انديشه مستقل از صورتبندي زبانىاش حضور دارد. هنرمندى كه مشغول
| |
| − | كشيدن تابلويى با مضمونى مشخص است، میانديشد و خود نيز به مضمون
| |
| − | اين انديشه آگاه است. اين خودآگاهى به قدرى است كه فرد آن را در قالب
| |
| − | نظامى نمادين صورتبندي و بيان هم مىكند، اما تجربهاى كه همهى ما به
| |
| − | هنگام آفرينش هنرى داريم نشان مىدهد كه معموالً در اين شرايط
| |
| − | گفتگوى درونى در مورد مضمونِ بيانشده وجود ندارد.
| |
| − | از سوى ديگر مىدانيم كه در شرايط بحرانى، كه خطرى فرد را تهديد
| |
| − | مىكند، مكالمهى درونى متوقف مىشود و شيوهى انديشيدن و عمل كردن
| |
| − | به مرتبهاى متفاوت با تفكر عادىِ زبانى تغيير حالت مىدهد. مثالً زمانى كه
| |
| − | يک جانور وحشى آدم را دنبال مىكند، يا فرد با كسى درگير زد و خورد
| |
| − | است، از مكالمهى درونى اثرى ديده نمىشود. اين در حالى است كه در اين
| |
«واضح است كه عقل و هوش با هر جسمى نمى تواند همزيستى داشته باشد. درخت نمى تواند در اثير زندگى كند، يا ابرها در درياى نمک. همانطور كه ماهى نمى تواند در مزرعه زندگى كند و خون در سنگ جارى نمى شود، وجود و نمو هر چيزى را مكانى مشخص و معين است. »
رويكرد بافت شناسانه به منشها، به آن معناست كه ساختار و كاركردشان را در سطوح گوناگونِ نظام چهارلايه اي فراز تحليل كنيم. براى سادگى بيشتر، هر يک از اين سطوح را به طور جداگانه مورد بررسى قرارمى دهيم.
