|
|
| (۴ ویرایش میانی توسط یک کاربر نشان داده نشده‌است) |
| سطر ۳: |
سطر ۳: |
| | | | |
| | رويكرد بافت شناسانه به منشها، به آن معناست كه ساختار و كاركردشان را در سطوح گوناگونِ نظام چهارلايه اي [[فراز]] تحليل كنيم. براى سادگى بيشتر، هر يک از اين سطوح را به طور جداگانه مورد بررسى قرارمى دهيم. | | رويكرد بافت شناسانه به منشها، به آن معناست كه ساختار و كاركردشان را در سطوح گوناگونِ نظام چهارلايه اي [[فراز]] تحليل كنيم. براى سادگى بيشتر، هر يک از اين سطوح را به طور جداگانه مورد بررسى قرارمى دهيم. |
| − |
| |
| − | ==='''[[سطح زيستشناختى]]'''===
| |
| − |
| |
| − | :[[بندبازی بر لبه تیز جبرانگاری]]
| |
| − |
| |
| − | :[[آیا منش یک انگل است؟]]
| |
| − |
| |
| − | :[[منش مصداق همزیستی/هم یاری]]
| |
| − |
| |
| − | :[[ارتباط منش ها با دستگاه عصبی]]
| |
| − |
| |
| − | :'''انواع حافظه'''
| |
| − | :# [[حافظه پنهان]]
| |
| − | :# [[حافظه ى آشكار]]
| |
| − |
| |
| − | :[[منشهاى ادوارى و معنايى]]
| |
| − |
| |
| − | :[[تبدیل متقابل منشها و منش واره ها]]
| |
| − |
| |
| − | :[[منش؛ سپر بلای تکاملی]]
| |
| − |
| |
| − | :[[افزايش حجم مغز پاسخی به فشار تکاملی]]
| |
| − |
| |
| − | :[[پیدایش منش ها نتیجه شکل گیری زبان]]
| |
| − |
| |
| − | :[[بازی؛تمرین حل مسئله]]
| |
| − |
| |
| − | ==='''سطح روانشناختى'''===
| |
| − | [[معنا- ارزش]]
| |
| − |
| |
| − | [[دیدگاه قدیمی راستِ هنرمند و چپِ رياضیدان و سخنور|دیدگاه قدیمی؛ راستِ هنرمند و چپِ رياضیدان و سخنور]]
| |
| − | <br />
| |
| − |
| |
| − | [[چیرگی تکاملی منش های زبانی]]
| |
| − |
| |
| − | [[ارزشگذاری منشها]]
| |
| − |
| |
| − | [[انواع لذت]]<br />
| |
| − |
| |
| − | :الف) [[لذتهاى طبيعى]]<br />
| |
| − |
| |
| − | :ب) [[لذت هاى راستين]] <br />
| |
| − |
| |
| − | : ج)[[لذتهای دروغين]]
| |
| − |
| |
| − | [[مقایسه لذت های دروغین و راستین]]
| |
| − |
| |
| − | [[لذت های دروغین در سایر جانوران اجتماعی]]
| |
| − |
| |
| − | [[منشها و انسجام روانی من]]
| |
| − |
| |
| − | [[منشها و بیماریهای روانی]]
| |
| − |
| |
| − | [[نقش کلیدی منشها در هستی]]
| |
| − |
| |
| − | [[زمان]]
| |
| − |
| |
| − | [[گفتگوی درونی]]
| |
| − |
| |
| − | [[چرا گفتگوی درون در کودکی شکل گرفت و باقی ماند؟]]
| |
| − |
| |
| − | [[مكتب اندركنش گرايى و گفتگوی درونی]]
| |
| − |
| |
| − | [[نظریه منشها و گفتگوی درون]]
| |
| − |
| |
| − | [[اگر گفتگوى درونى تنها شيوه ى تفكر نيست، چرا اين چنين در سطح روانشناختى رواج دارد؟]]
| |
| − |
| |
| − |
| |
| − | [[خودآگاهی از دیدگاه نظریه منشها]]
| |
| − |
| |
| − |
| |
| − | [[گفتگوی درونی و افزایش بخت بقای منشها]]
| |
| − | منشهايى كه در سطح خودآگاه، و در مجراى گفتگوى درونى، حضور دارند بخت بلندى براى منتقل شدن به ذهن ديگران را به دست مى آورند.
| |
| − | آدمى كه درگير گفتگوى درونی است، كنش متقابل با ديگرى را هم به عنوان تداومى از همان گفتگوى درونى در نظر مى گيرد و از اين روست كه سخن گفتن همتاى «'''تفكر با صداى بلند'''» تلقى مى شود.
| |
| − | منشهايى كه در فرآيند گفتگوى درونى حضور دارند، در واقع، بسته هاى اطلاعاتىِ حاضر و آماده اى هستند كه براى منتقل شدن تنها نياز به بيان دارند. منشها، به عنوان همانندسازهايى خودخواه، در راستايى تكامل يافته اند كه بخت تكثير خود را بيشينه كنند، و بنابراين رفتار حامل انسانى شان را به شيوه اي دستكارى مى كنند كه بيشترين امكان تبادلشان فراهم باشد. به اين شكل است كه گفتگوى دو انسان رسمى چنين رايج
| |
| − | مى شود، و از هدف اوليه اش - كه افزايش دادن بخت بقا بوده - فاصله
| |
| − | مى گيرد. در واقع، ما در اينجا با [[دوشاخهزايى]] جديدى روبه رو هستيم كه در آن زبان و تبادل منشها از مجراى زبان، از بقاى افراد درگير در ارتباط مستقل مى شود.
| |
| − | پس »من« در حضور ديگرى فشارى روانى را براى آغاز ارتباط احساس
| |
| − | مىكند. حضور درازمدت دو كنشگر انسانى در كنار هم بدون تبادل منش
| |
| − | حمل بر بىادبى، دشمنى، يا دلخورى مىشود و اندركنش آيندهى آن دو را
| |
| − | مختل مىكند. به اين ترتيب، هنجارهاى اجتماعىِ حاكم بر كنش متقابل
| |
| − | آدميان در راستاى بيشينه كردن حجم تبادالت منشها در ميان كنشگران
| |
| − | انسانى تخصص مىيابد. منشهايى كه آغاز مبادلهى منش را تسهيل
| |
| − | مىكنند شاخه شاخه مىشوند و نسبت به موقعيتهاى گوناگون تخصص
| |
| − | مىيابند، و به همين شكل منشهاى مربوط به پايان دادن مكالمه اندک و
| |
| − | كممايه مىشوند و به سادگى به سوءتفاهمهايى در مورد دوستانه نبودن
| |
| − | ارتباط منتهى مىشوند
| |
«واضح است كه عقل و هوش با هر جسمى نمى تواند همزيستى داشته باشد. درخت نمى تواند در اثير زندگى كند، يا ابرها در درياى نمک. همانطور كه ماهى نمى تواند در مزرعه زندگى كند و خون در سنگ جارى نمى شود، وجود و نمو هر چيزى را مكانى مشخص و معين است. »
رويكرد بافت شناسانه به منشها، به آن معناست كه ساختار و كاركردشان را در سطوح گوناگونِ نظام چهارلايه اي فراز تحليل كنيم. براى سادگى بيشتر، هر يک از اين سطوح را به طور جداگانه مورد بررسى قرارمى دهيم.
