رخداد: تفاوت بین نسخه‌ها

از ویکی زروان
پرش به: ناوبری، جستجو
(تعریف)
 
(یک ویرایش میانی توسط یک کاربر نشان داده نشده‌است)
سطر ۱: سطر ۱:
 
===تعریف===
 
===تعریف===
 
* روابط میان [[عناصر]]  و شیوه ی اتصالشان به یکدیگر در نظام شناساییِ عادی [[من]] هابه صورت "رخداد" تجربه میشود.
 
* روابط میان [[عناصر]]  و شیوه ی اتصالشان به یکدیگر در نظام شناساییِ عادی [[من]] هابه صورت "رخداد" تجربه میشود.
* رخدادها روابط میان [[چیز]]ها هستند و عناصر را در قالب ها و چارچوبهای مشخصِ [[پویایی]]، به یکدیگر متصل می کنند.
+
* [[رخدادها]] روابط میان [[چیز]]ها هستند و عناصر را در قالب ها و چارچوبهای مشخصِ [[پویایی]]، به یکدیگر متصل می کنند.
  
  
سطر ۱۴: سطر ۱۴:
 
----
 
----
  
===رخداد در مقابل ساختار===
+
===[[رخداد]] در مقابل ساختار===
 
[[ساختار]] مجموعه‏‌اى از عناصر و روابط ميان‌شان را در بر مى‌‏گيرد. اما اين ساختار، با وجود آن كه به شكلى منجمد شده در برش‌هایى منفرد از زمان تعريف مى‏‌شود، وضعيتى پويا دارد. [[سيستم‏‌|سيستم‏‌هاى]] پيچيده حد و مرزى گشوده بر جهان خارج دارند و مرتب در حال داد و ستد عناصرشان با محيط هستند. آنچه كه در جريان اين پويايى با محيط تبادل مى‌‏شود، عناصرى منفرد است كه توسط شبكه‌‏اى از روابط با عناصر ديگر پيوند خورده‏‌اند. اين عناصر، واحد سازنده‏‌ى ساختار هستند، و رخداد  ناميده مى‏‌شوند.
 
[[ساختار]] مجموعه‏‌اى از عناصر و روابط ميان‌شان را در بر مى‌‏گيرد. اما اين ساختار، با وجود آن كه به شكلى منجمد شده در برش‌هایى منفرد از زمان تعريف مى‏‌شود، وضعيتى پويا دارد. [[سيستم‏‌|سيستم‏‌هاى]] پيچيده حد و مرزى گشوده بر جهان خارج دارند و مرتب در حال داد و ستد عناصرشان با محيط هستند. آنچه كه در جريان اين پويايى با محيط تبادل مى‌‏شود، عناصرى منفرد است كه توسط شبكه‌‏اى از روابط با عناصر ديگر پيوند خورده‏‌اند. اين عناصر، واحد سازنده‏‌ى ساختار هستند، و رخداد  ناميده مى‏‌شوند.
  

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۵ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۲۲

تعریف

  • روابط میان عناصر و شیوه ی اتصالشان به یکدیگر در نظام شناساییِ عادی من هابه صورت "رخداد" تجربه میشود.
  • رخدادها روابط میان چیزها هستند و عناصر را در قالب ها و چارچوبهای مشخصِ پویایی، به یکدیگر متصل می کنند.


کتاب زبان، زمان، زنان، صفحه ۱۵



رخداد (Event) عنصرى است با مجموعه‏‌اى از روابط متصل به آن، كه به عنوان واحد ساختارى سيستم عمل كند.


کتاب نظریه‌ی سیستم‌های پیچیده (ص: 113-114-115-116)


رخداد در مقابل ساختار

ساختار مجموعه‏‌اى از عناصر و روابط ميان‌شان را در بر مى‌‏گيرد. اما اين ساختار، با وجود آن كه به شكلى منجمد شده در برش‌هایى منفرد از زمان تعريف مى‏‌شود، وضعيتى پويا دارد. سيستم‏‌هاى پيچيده حد و مرزى گشوده بر جهان خارج دارند و مرتب در حال داد و ستد عناصرشان با محيط هستند. آنچه كه در جريان اين پويايى با محيط تبادل مى‌‏شود، عناصرى منفرد است كه توسط شبكه‌‏اى از روابط با عناصر ديگر پيوند خورده‏‌اند. اين عناصر، واحد سازنده‏‌ى ساختار هستند، و رخداد ناميده مى‏‌شوند.

  • «رخداد»، از تمام خواص ساختار بهره‏‌مند است. تنها در برشى از زمان تعريف مى‌‏شود و بنابراين پويايى و تحول در آن قابل تعريف نيست. نقش مركزى عنصر در تعريف رخداد، و استقلالش از محور زمان، باعث مى‏‌شود كه رخداد امرى تكرارپذير باشد. ممكن است رخدادهايى مشابه در زمان‌هایى متفاوت مشاهده شوند، و در هر مورد، عنصرى مشابه با روابطى مشابه به ساختار سيستم افزوده يا از آن كنده شود. ساختار، تنها با داد و ستد رخدادها با محيط است كه پويايى و دگرگونى را تجربه مى‌‏كند. رخداد به شكلى مستقل از سيستم قابل تعريف است. در واقع محيط هم انباشته از رخدادهاى گوناگون است، بنابراين قرار گرفتن در زمينه‏‌ى سيستم شرط لازمِ حضور رخداد نيست. رخداد مى‌‏تواند مستقل از سيستم‏‌ها و ساختارها وجود داشته باشد. اما سيستم و ساختار بدون تغذيه از رخدادها دوام ندارند.
  • يك «رخداد»، هنگامى كه در ساختار سيستم جذب شد، با قاعده‏‌اى مشخص توسط رخدادى ديگر جايگزين مى‏‌شود. ساختار، در واقع دستگاهى است كه با چرخش «رخداد»ها كار مى‏‌كند. حضور هر رخداد در ساختار سيستم، به معناى آن است كه سيستم در نقطه‏‌ى خاصى از فضاى حالتش جايگيرى مى‌‏كند. بنابراين تبادل منظم رخدادها توسط ساختار را مى‏‌توان همتاى حركت خطراهه‏‌ى ساختار سيستم در فضاى حالتش دانست.


  • ساختار سيستمِ ساده، روابط سرراست و مستقيمى ميان رخدادها برقرار مى‏‌كند، و به همين دليل هم خطراهه‏‌اش شكلى ساده دارد. در اين سيستم‏‌ها متغير‌هایى كه جايگزينى يك رخداد را با رخداد ديگر تنظيم مى‏‌كنند، معدود و ساده هستند. به همين دليل هم مى‌‏توان با دانستن‏شان رفتار سيستم را پيش‏‌بينى كرد. در مورد سيستم‏‌هاى پيچيده ماجرا فرق مى‏‌كند. ساختار سيستم پيچيده چنان بغرنج است كه ارتباطاتى ساده و مستقيم ميان رخدادها را مجاز نمى‏‌دارد. در اينجا هم تقارن و دوشاخه‌زايى‌ وجود دارد. هر رخداد مى‌‏تواند با مجموعه‏‌اى از رخدادهاى ديگر جايگزين شود و بنابراين تنها به طور احتمالاتى مى‏‌توان درباره‌‏ى رفتار آينده‏‌ى سيستم حدس زد.
  • بگذاريد مثالى از بدن انسان بزنيم. بدن شما ساختارى مشخص دارد كه از ميلياردها واحد بيوشيميايى تشكيل يافته است. اين ساختارِ بسيار پيچيده، مرتب عناصر ساختارى خود را با محيط تبادل مى‏‌كند. شما قاعدتا در هر دقيقه دوازده بار تنفس مى‌‏كنيد و با هر دم زدن مقدارى اكسيژن به خونتان وارد مى‌‏شود. بگذاريد توجه خود را بر اين حادثه متمركز كنيم.


  • تنفس شما، مجموعه‏‌اى از رخدادها را در بر مى‏‌گيرد، كه يكى از آنها، ورود فلان اتم اكسيژن به خون‌تان است. اتم اكسيژنى كه به خون شما وارد مى‏‌شود، عنصرى است كه با مجموعه‏‌اى از روابط احاطه شده است. در مقام عنصر، مولكولى دو اتمى (و بنابراين از جنس ماده) است كه جرم و ويژگي‌هاى فيزيكى مشخصى دارد. روابطى كه آن را احاطه كرده‏‌اند، خواصى هستند كه به ارتباط آن با ساير عناصر ساختارى بدن شما مربوط مى‏‌شوند. مثلاً اتم اكسيژن خاصيت اكسيد كننده دارد و اكسيژنى كه شما جذب مى‏‌كنید مى‏‌تواند با هموگلوبين خونتان به طور سست پيوند برقرار كند و پس از رسيدن به بافتهاى هدف در سوخت و ساز سلولى نقش ايفا كند. اين مجموعه از روابط كه بر آن مولكولِ خاص سوار شده‌‏اند، باعث مى‏‌شوند كه ورود اكسيژن به خونِ شما به مرتبه‏‌ى يك رخداد ارتقا يابد. رخدادى كه ساختار بدن شما را دگرگون مى‏‌كند.


  • شما با هر دم زدن چهار برابر اكسيژن، نيتروژن به شش‌هایتان وارد مى‌كنيد. نيتروژن هم‏ يكى از عناصر جهان خارج است، مولكولى است كه از خيلى جهات - دارا بودنِ ساختار اتمى و زير اتمى- به اكسيژن شباهت دارد. نيتروژن هم مى‌‏تواند به طور تصادفى از مويرگ‌هاى شش شما بگذرد و به خونتان وارد شود. اما ورود نيتروژن به خون را نمى‏‌توان رخداد دانست. چون مولکول‌هاى نيتروژن برخلاف اكسيژن نقش زيستى ندارند. در اين مورد شبكه‏‌اى از روابط كه بايد بر اين عنصر حضور داشته باشند تا اتصالشان به ساختار را ممكن كنند، غايب هستند. به همين دليل هم رخدادى كه در جريان تنفس اتفاق مى‌‏افتد، جذب اكسيژن است نه نيتروژن.


  • ورود اكسيژن به شش، مانند تمام حوادثِ ديگرى كه تجربه مى‏‌كنيم و به جهان خارج منسوبشان مى‏‌كنيم، نوعى «رخداد» هستند. همه‏‌ى ما، مانند تمام سيستم‏‌هاى پيچيده‏‌ى ديگر، در ميان شبكه‌‏اى متراكم از حوادث شناوريم كه تنها بخشى اندك از آنها را درك مى‌‏كنيم. اين بخش كوچك، به اتفاقاتى مربوط مى‏‌شود كه به نوعى بر ساختار ما تأثير مى‌‏گذارند و پويايى آن را دگرگون مى‌‏سازند. اينها، رخداد هستند.