آگاهىِ تغييريافته: تفاوت بین نسخه‌ها
(صفحه‌ای جدید حاوی «همچنين مى دانيم كه در برخى از حالات آگاهى (مانند بيهوشى، كما، و گيجىِ ناشى از ...» ایجاد کرد) |
(بدون تفاوت)
|
نسخهٔ کنونی تا ۱۹ مهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۴:۳۰
همچنين مى دانيم كه در برخى از حالات آگاهى (مانند بيهوشى، كما، و گيجىِ ناشى از بی خوابى) توانايى روانى فرد براى جذب منشهاى جديد بسيار كاهش مى يابد. همچنين اين را هم مى دانيم كه تفكر فعال و انتقادى هم از پذيرفته شدن بسيارى از منشهاى عاطفى جلوگيرى مى كند. با وجود اين، ظاهراً در بخشهايى از اين طيف - كه به نام آگاهىِ تغييريافته شهرت يافته است - استعداد مغز براى جذب و پذيرش منشهاى ورودى به شكلى جالب توجه بالا مى رود. حالت خواب مصنوعى، خلسهى ناشى از موسيقى ضربى و رقص، و اثر برخى از داروهاى روانگردان مى توانند زمينه را براى پذيرش بى قيد و شرط منشها آماده سازند.
در عمل هم اين حالات در سطح كنش بينافردى به همين مقصود به كار گرفته مى شوند. استفاده از رياضت بدنى، رقص هاى طولانى مدت همراه با موسيقى ضربى، بخشى عام و فراگير از مناسک اهليت در تمام جوامع و اديانِ پيشامدرن بوده است. مى دانيم كه در جريان همين مناسکِ اهليت است كه روند اجتماعى شدن فرد به انجام مى رسد و منشهاى بيانگر اساطير آفرينشِ قبيله و تابوهاى ضامن نظم اجتماعى به فرد نوآيين عرضه مى شوند. چنين مى نمايد كه جوامع انسانى به روشى مشترک براى بالا بردن ضريب اطمينان اين بخشِ حساس از اجتماعى شدن دست يافته باشند.
