سطح جامعه شناختى: تفاوت بین نسخه‌ها
| سطر ۶: | سطر ۶: | ||
| + | [[نهاد متخصص انتقال منش]] | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | پ( قشربندى اجتماعى و تمايز طبقاتى را نيز مىتوان به كمک مفهوم | |
| − | منشها | + | منشها بازتعريف كرد. |
| − | + | معنا، و ساز و كارهاى رفتارىِ برآمده از آن، به دليل نقش مهمى كه در | |
| − | + | سازماندهى هنجارهاى اجتماعى دارند، مىتوانند به عنوان جذبكنندههايى | |
| − | + | در فضاى حالت سطح اجتماعى در نظر گرفته شوند. تمام گرانيگاههاى | |
| − | + | رفتار اجتماعى، نقاط انباشت قدرت سياسى هم هستند. به همين دليل هم | |
| − | + | مراكز توليد معنا در جامعه، توسط گروهى معدود از نخبگان فكرى اشغال | |
| − | + | مىشوند كه با قدرت سياسى پيوند نزديكى دارند. | |
| − | + | اصوالً، چنان كه فوكو نيز به روشنى نشان داده است، معنا با قدرت | |
| − | + | . اين به آن معناست كه گرانيگاههاى تعيين معنا در 212 پيوندى نزديک دارد | |
| − | + | يک جامعه، مراكز انباشت قدرت هم هستند. در واقع، از وارسى سير تكامل | |
| − | + | نقشهاى اجتماعى چنين برمىآيد كه دو شيوهى اصلىِ توليد قدرت در | |
| − | + | سطح اجتماعى وجود دارد: توليد قدرت از راه محدود كردن و تغيير شكل | |
| − | + | دادنِ فضاى حالتِ رفتارى كنشگران )به كار بردن زور و مهار فيزيكىِ | |
| − | به | + | رفتار(، يا توليد قدرت از راه محدود و بازتعريف كردن فضاى حالتِ معنايى |
| − | + | افراد )تعريف و تكثير منش(. | |
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
نسخهٔ ۱۹ مهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۷:۴۵
پ( قشربندى اجتماعى و تمايز طبقاتى را نيز مىتوان به كمک مفهوم منشها بازتعريف كرد. معنا، و ساز و كارهاى رفتارىِ برآمده از آن، به دليل نقش مهمى كه در سازماندهى هنجارهاى اجتماعى دارند، مىتوانند به عنوان جذبكنندههايى در فضاى حالت سطح اجتماعى در نظر گرفته شوند. تمام گرانيگاههاى رفتار اجتماعى، نقاط انباشت قدرت سياسى هم هستند. به همين دليل هم مراكز توليد معنا در جامعه، توسط گروهى معدود از نخبگان فكرى اشغال مىشوند كه با قدرت سياسى پيوند نزديكى دارند. اصوالً، چنان كه فوكو نيز به روشنى نشان داده است، معنا با قدرت . اين به آن معناست كه گرانيگاههاى تعيين معنا در 212 پيوندى نزديک دارد يک جامعه، مراكز انباشت قدرت هم هستند. در واقع، از وارسى سير تكامل نقشهاى اجتماعى چنين برمىآيد كه دو شيوهى اصلىِ توليد قدرت در سطح اجتماعى وجود دارد: توليد قدرت از راه محدود كردن و تغيير شكل دادنِ فضاى حالتِ رفتارى كنشگران )به كار بردن زور و مهار فيزيكىِ رفتار(، يا توليد قدرت از راه محدود و بازتعريف كردن فضاى حالتِ معنايى افراد )تعريف و تكثير منش(.
