محرومیت شهود از سازو کار تصحیحی زبان

تفکر در آن هنگام که در قالبهای زبانی صورتبندی شود، می تواند توسط همین ساخت های زبانی و قواعد منطقی و عقلانیِ بیان شده در آنها، مورد بازبینی قرار گیرد و تصحیح شود. عقلانیتِ غیرزبانی به خاطر ناتوانی در به اشتراک گذشتنِ مسیرهای اندیشه با دیگری، از این دستگاه تصحیح برخوردار نیست. به همین دلیل امکان بروز خطا در فکری که از شهود برخاسته، بیشتر است. در عین حال دامنه ی خلاقیت و آفرینش نیز در این پهنه گسترده تر است و تنوع بالاتری از افکار را - فارغ از درجه ی درستی شان - تولید می کند. به همین دلیل شهود با رسوب بزرگتری از نتایج نادرست روبه روست و زیر فشار این بار، در مسیر تاریخ قدرت کمتری را تولید کرده و توسط عقلانیتِ زبانمند مغلوب شده است. پس درست بودنِ همیشگی شهود اسطوره است و شهود نیز، مانند تمام اشکال دیگرِ تفکر، آغشته به خطاست؛ با این تفاوت که از سازوکار تصحیحی که در سطح زبانی ملموس باشد، محروم است.