زروان در دوران ساسانی
گذشته از این شواهد جسته و گریخته، و بندهایی از اوستا [...]، در متون کهن‌تر از عصر ساسانی ردپایی از این ایزد مرموز نمی‌بینیم. با وجود این در دوران ساسانی نفوذ این ایزد چندان گسترده، و ارجاع‌ها به قدمت زیاد وی در آن دوران به قدری پرشمار است که تردیدی در کهن بودنش باقی نمی‌گذارد. مانی که درست در پایان عصر اشکانی و ابتدای ظهور ساسانیان دین خود را تدوین می‌کرد، نخستین نیروی آفریننده و خدای بزرگش را زروان نامید، و موبدان مهمی مانند کرتیر و مهرنرسه در نوشتارهایشان اشاره‌هایی به زروان کرده‌اند. از اشاره‌های متون رومی و یونانی و سریانی نیز بر می‌آید که دین زروانی در دوران ساسانی نفوذی بسیار داشته و حتا گاه به عنوان روایتی نیرومند از زرتشتی‌گری راست‌دینانه اعتبار می‌یافته است.
وکیلی، شروین. اسطوره‌شناسی ایزدان ایرانی، نشر شورآفرین، تهران، ۱۳۹۵ (ص ۹۹)
نوشته‌های مرتبط:
رد پای آیین زروانی در تاریخ و روایت‌ها
