تن ـ من - فرامن ـ من آرمانی

بدن ـ شخصیت ـ نهاد ـ منش ، فراز ، انگاره ـ خودانگاره

اصل سلسله مراتبی بودن من

• خودانگاره در سطوح گوناگون فراز در قالب تن، من، فرامن و منِ آرمانى صورتبندی مى شود.
• هر سطح فراز یک سیستم پایه ى بنیادین را در خود جای داده است که حد و مرز و متغیرهایش بر مبنای پویایی آن سیستم ها تعیین می شود.
• سیستم های پایه عبارتند از «بدن، نظام شخصیتى، نهاد اجتماعى و منش».
• هر یک از این چهار عنصر، سیستمهاى پیچیده ى تکاملى اى هستند که پویایى سطحى از فراز با انتخابهاى رفتارى شان تعیین مى شود.
• این چهار سیستم پایه را با سرواژه ی «شبنم» مورد اشاره قرار می دهیم.

تحويلگرايی

من در یکی از سطوح فراز اصیلتر، مهمتر و واقعیتر از بقیه است و باید سایر سطوح را به آن تحویل کرد.

تله ی سنمار

سطوح گوناگون تجلی من به صورت نمودهایی فرعی و ثانویه از حالتی پایه و اصلی (تن یا من یا فرامن یا من آرمانی) قلمداد می شوند. در نتیجه راهبردهای مدیریت من بر یکی از سطوح فراز فروکاسته و در متغیرهای حاکم بر آن سطح محدود می شود.

راهبرد جاماسپ

ترکیب تمام سطوح سلسله مراتبیِ ظهور من، در قالب سیستمی یکپارچه و متمرکز

پرسش

• منظور از چهار سیستمِ پایه ی بدن، نظام شخصیتی، نهاد و منش چیست؟
• آیا میتوان هر یک را به طور دقیق تعریف کرد؟
• آیا میتوان سطوح فراز را فضای حالتِ پویایی این سیستمها دانست؟
• منظور از تکاملی بودن این سیستمها چیست؟

تمرین

• متغیرهای مرکزی حاکم بر رفتار هر یک از چهار سیستم را فهرست کنید.
• آیا میتوان شاخه های مختلف علم را به صورت مدلهایی در نظر گرفت که بر محور این چهار سیستم پایه مستقر شده اند؟