روانشناسی خودانگاره

روانشناسی خوداِنگاره، یکی از پنج نوشتار مجموعه‌ی زروان است، هرچند خواندنش به تنهایی نیز می‌تواند برای علاقه‌مندان کارگشا باشد. گفتنی است، بازسازی مفهوم «من» (سوژه) دغدغه‌خاطری است که روان‌شناسان، جامعه‌شناسان و فیلسوفان قرن بیستم را به خود مشغول کرد و در نهایت به جبهه‌آرایی ایشان در دو قطب ناهمساز انجامید. دو قطبی که به ترتیب هواداران مرکزیت و انسجام «من» و مخالفان این مفهوم و معتقدان به ساختگی‌بودنِ پدیده‌ی «من» را در خود جای می‌دهند. این متن مدلی است سیستمی برای بازتعریف مفهوم «من» به شکلی که مفاهیم پایه‌ای آن مانند آزادی و خواست و خلق‌وخوی هنجارین به شکلی دقیق و مستند در آن صورت‌بندی شود.

نشر شورآفرین؛ ۱۳۸۹؛ ۳۰۱ برگ؛ ۷۰۰۰ تومان

سرفصل ها:

بخش پنجم:من، همچون اراده و خواست

گفتار دوم: غریزه و نیاز

من، از آن هنگام که در پی تنش زایمان با شکافی پرناشدنی از جهـان جـدا میشود و هویت مستقل خود را به دست می آورد، بیش از هر چیز مرکزی است برای درک تنشها و قلمروی است که میل به چیرگـی بـر ایـن تنشهـا در آن لانه کرده است. جهان به قدری پیچیده و نوزاد بـه قـدری بی تجربـه و ضـعیف است که رویارویی خام و بی واسطه ی من نوظهور و جهان، باید قاعدتا به ویرانـی و فروپاشی من و سیطره ی تنشهای آشوب ناک محـیط بـر ایـن مرکـز مقاومـت کوچک و سست منتهی شود .با وجود این، مـن در برخـورد بـا جهـانی چنـین خردکننده کاملا دست تنها نیست ....