گفتار - گفتگوی درون
از ویکی زروان
نسخهٔ تاریخ ۶ مهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۷:۲۲ توسط Mehrdad.akhavan (بحث | مشارکتها)
اصل گفتوگو
- زبان، نظامی از نشانگان ـ معانی است که برای ارتباط میان من و دیگری تکامل یافته است.
- بنابراین گفتوگو و سخن تنها در زمانی کارآیی دارند که توسط من تولید شده و انتقال معنایی به دیگری را آماج کرده باشند.
- با این وجود، بخش مهمی از روندهای پردازشیِ منتهی به انتخابهای رفتاری، زیر سایه ی شکلی از گفتوگو انجام می پذیرد که در آن من با من سخن میگوید و دیگری اصولا غایب است. این شکل از کاربردِ زبان را گفتوگوی درونی مینامیم.
- گفتوگوی درونی در دوران نوزادی و کودکی به عنوان ابزاری برای درونی ساختن زبان و تسلط بر آن کاربرد دارد. اما پس از چیرگی من بر زبان و مسلط شدن بر ارتباط های نمادین با دیگری، کاربرد آن تنها به ظهور زنجیره هایی غیرضروری، ناکارآمد و محدود کننده منتهی میشود که فرآیند پردازش اطلاعات خودآگاه را به طور دایم رمزگذاری میکند و به این ترتیب آن را کند ساخته و به نمادهای زبانی فرو میکاهد.
- در گفتوگوی درونی من دو پاره شده و یک بخش از آن با بخشی دیگر که نماینده ی «دیگریِ تعمیم یافته» است، سخن میگوید.
زبانمداری
- تفکر همان سخن گفتنِ خاموش است.
- تنها شکلی از اندیشه اصالت و ارزش دارد که به زبان تبدیل شود و در قالبی کاملا خودآگاه بیان گردد.
تله ی کَرپَن
- بدنه ی اصلی اندیشه به خاطر ترجمه ناپذیری یا فرو کاسته نشدن به زبان، بی استفاده باقی می مانند و در نتیجه دستگاه انتخابگرِ من با فشرده و چروکیده شدن بر محورِ کوچکِ زبان و گفتوگوی درونی، در عمل از کار کردن باز می ایستد و ناگزیر از قواعد اجتماعی و هنجارینِ پیش تنیده در زبان پیروی می کند.
- زبانى شدن تفکر، و غلبه ى شیوه ى ارتباطىِ من ـ دیگرى بر مجراى ساده تر و زیربنایى ترِ اندرکنش من ـ من، باعث میشود امکان اندیشیدن به چیزهایى ناگفتنى از میان برود.
راهبرد بیدل
- بازی با زبان و فروکشیدنش در زمینه ی تصاویر و قلمروی فرازبانی، تمرکز بر اشکال دیگر اندیشیدن در شرایط حدی و گریختن از گرانش زبانمداری.
پرسش
- گفتوگوی درونی از نظر ساختاری چه شباهتی با گفتوگوی عادی دارد؟
- دیگریِ تعمیم یافته ای که شنونده ی گفتوگوی درونی است، از کجا آمده است؟
- آیا میتوان بدون گفتوگوی درونی به چیزی خاص فکر کرد؟
- بچه قبل از یادگیرى زبان چگونه مى اندیشد؟
- چرا به هنگام تنهایى گفتوگوى درونى شدیدتر مى شود؟
- در چه شرایطى گفتوگوى درونى متوقف مىشود؟
- در این شرایط رفتارمن تا حدى هنجارین است؟
- چرا در شرایطی بحرانی که خطری نمایان میشود یا تصمیم گیری سریع و شتابزده و در عین حال دقیق ضرورت مییابد، گفتوگوی درونی از میان میرود؟
تمرین
- چطور فکر مى کنید؟
- آیا با خود حرف مىزنید یا تصاویرى را پیش چشم مجسم مىکنید؟
- به خود چه مى گویید که پیشاپیش آن را نمى دانستید؟