زنان یکجانشین و مردان کوچگرد
همزمان با نیچه، فروید نیز دیدگاهی مشابه را در مورد تمایز زن و مرد، و ارتباط متفاوت ایشان با زمان پرورد. از دید او، زنان بیشتر با مکان ارتباط دارند و در مقابل مردان با زمان و تاریخ ارتباطی نزدیکتر برقرار می کنند. به تعبیری انسان شناسانه، زنان به دلیل خصلت یکجانشینی و ریشه دار بودنشان در مکان با جغرافیا و ساختارهای مکانمدارِ قدرت اتصال پیدا می کنند،
درحالیکه مردان به دلیل خوی شکارگری شان و ارتباطشان با نهادهای قدرتِ اجتماعیِ پدرسالارانه، بیشتر زمانمدارانه عمل می کنند و به همین دلیل، آفرینندگانِ تاریخ محسوب میشوند.
فروید تاریخِ غرب و فراوان بودنِ نام مردانِ تاریخ ساز در آن را، به این ترتیب توجیه می کند و در مقابل معتقد است که بیماری های مکان مدارانه ای مانند هیستری ها گمان میشد به دلیل به حرکت درآمدنِ رحم در بدن و تغییر مکان اندامی درونی رخ می دهد، با زنان پیوندی ولیه و پیشینی دارد.
