فرامن-من آرمانی

اصل فرارونده بودنِ من

• تصویرِ آرمانی من در سطح فرهنگی در قالب منِ آرمانی تبلور می یابد.
• منِ آرمانى، آن خودانگاره ى فرضى ایست که من در بهترین حالت قابل تصور قادر به تولید کردنش است.
• صفات و ویژگی های من آرمانی فرارونده هستند. یعنی وضعیتی استعلایی و غایی را در پیوند با معناهای بنیادین زندگی فرد نمایان میسازند.

• در سطح اجتماعی، تصویری مشابه از «بهترین وضعیتِ من» در چرخدنده ی نهادهای هنجار ساز پدیدار میشود که فرامن نام دارد.
• فرامن شکلی از منِ بهینه شده است که در سازگاری با قواعد اجتماعی و هنجارهای جمعی پیکربندی و رمزگذاری شده است.
• من آرمانی که وضعیتی فرارونده، بلندپروازانه و شخصی از تصویر غاییِ من را در بر میگیرد، در تقابل با فرامنِ گیتیانه و قناعت آمیز قرار دارد که سویه ای غیرشخصی و نقش مدار و هنجارین از من را به نمایش میگذارد.

توهم قناعت

• منِ آرمانى نباید تفاوت زیادى با فرامن و خودانگاره ام داشته باشد، وگرنه رسیدن به آن دشوار، ناممکن و ناامیدکننده جلوه خواهد کرد.

تله ی مَرشون

• عظمت در منِ آرمانی باعث دلسردی و هراس و دلزدگی من میشود.
• از این رو، من به تصویری روزمره، هنجارین و در دسترس از خویشتن ــ که شاید با رمزگذاری های اجتماعی و زبانی آراسته هم شده باشد ــ بسنده میکند.

راهبرد آرش

برگزیدنِ بلندپروازانه ترین آرمان و داو بستن بر سر دستیابی به آن، مسیر اصلی ظهور ابرانسان هاست.

پرسش

• ارتباط میان منِ آرمانی با شخصیت های اساطیری چیست؟
• ادبیات چه نقشی در سازماندهی و صورتبندی من آرمانی ایفا میکنند؟
• آیا میتوان انقراض قهرمانان در ادبیات مدرن را نمودی از بحران در تعریف من آرمانی دانست؟
• ساختار فرامن چگونه با نهادهای هنجارساز چفت و بست میشود؟

تمرین

• اگر قدرتِ انجام هر تغییرى را در جهان داشتید، چه شکلى از هستى را براى خودتان انتخاب مىکردید؟
• فرض کن نویسنده ى فیلمنامه ى مهروند هستید، چه نقشى را براى خودتان تعریف مىکنید؟
• منِ آرمانىتان را با دقت ترسیم کنید.
• مىتوانید در این کار از خودانگاره تان به عنوان نقش هاى راهنما کمک بگیرید.