دو برداشت متفاوت از منش
از اين پس عبارت منش در دو زمينه به كار گرفته میشود:
الف)هر گاه واژه ى منش به تنهايى بيايد و به خصوصيات منش يا اطلاعات و معناى نهفته در آن اشاره شود، منظور همان عنصر فرهنگى اى است كه در اين بندها در پى تعريفش هستيم؛
ب)از سوى ديگر، هر گاه به منش در زمينه ى ارتباطى اش اشاره شود، و شيوه ى رمزگذارى و تكثير منش از مجراى رسانه هاى عمومى و ابزارهاى تبادل فرهنگى مورد نظر باشد، نسخه ى متبلور، نمادين شده، و ساده ى پيام گونه اي را در نظر داريم كه نوعى رونوشت از منش مورد نظرمان است.
براى ساده شدن كار، اين مورد دوم را هم منش خواهم خواند و زمينه ى بحث در هر مورد نشان خواهد داد كه منظور خودِ منش است، يا تجلى نمادگونه اش در ابزارهاى ارتباطى. توجه داشته باشيد كه با وجود به كار گرفتن عبارت منش در دو زمينه ى يادشده، ماهيت اين دو كاملا متفاوت است و منش در معناى دومى را بايد شكل كوتاه شده ى «منشِ نمادين شده در ابزارهاى ارتباطى» دانست.
