رقابت؛ جوهره تکامل

همانندسازها سيستمهايى هستند كه بر زمينه اى از ماده/ انرژي/ اطلاعات مى چرند و سيستم خود را با استفاده از آنها بازتوليد مى كنند. تكثير سريع و تنوع يابى همانندسازها، دير يا زود، به جايى مى رسد كه مقدار منابع موجود براى تكثيرِ همه ى مدعيانِ همانندسازى كفايت نكند. در اين شرايط است كه انتخاب طبيعى وارد عمل مى شود و سيستم هاى داراى «شايستگى زيستى بيشتر» (توانمندى بالاتر براى استفاده از منابع و تكثير خويش) را به بهاى نابودى رقيبانشان برمی گزيند. پس رقابت بر سر منابع، جوهره ى تكامل است. همانندسازهاى زيستى بر سر مواد غذايى، زيستگاه، و جفت با هم رقابت مى كنند، و منشها بر سر مغزهايى مستعد و ابزارهاى ارتباطى كارآمد كه ذخيره و تكثيرشان كند. همانندسازها، در اين گيرودار، مى توانند با هم به چند شيوه ارتباط برقرار كنند و الگوهايى متفاوت از برهمكنش را به نمايش گذارند.