زمان- مکان
از ویکی زروان
(تغییرمسیر از زمان ـ مکان)
محتویات
کلیدواژه‌های خویشاوند (مفهومی)
اصل کرانمندی زمان ـ مکان
- مهروند در بستری از ساختارهای مکانی و کارکردهای زمانی جریان می یابد.
- زمان ـ مکانی که «بود» در آن مستقر است ،بیکرانه است و به همین دلیل نمیتوان با دستگاه های شناسنده آن را درک و صورتبندی کرد.
- محصور شدن «بود» در زمان ـ مکانِ کرانمند، شرطِ ظهور «نمود» است.
- این بدان معناست که بیکرانگیِ زمان ـ مکان با دخالت دستگاه شناسنده و رمزگذاری چیزها و رخدادها درهم شکسته میشود و مشتقی نمادین شده، گسسته و کرانمند از این زمینه ی فراگیر جایگزینش میشود .
توهم کرانمندی هستی
- زمان ـ مکان به راستی و در واقعیت بیرونی شان متغیرهایی کمّیّ و محدود و کرانمند هستند.
- در نتیجه، پیوند میان پدیدارها با زمان ـ مکان کرانمند، با ارتباط میان مهروند و زمان ـ مکان بیکرانه اشتباه گرفته میشود.
تله ی پیتريامنت
- شناسنده انگشتی را که به ماه اشاره می کند، با خودِ ماه اشتباه میگیرد.
- یعنی محدودیت دستگاه شناسنده با محدود بودن امرِ شناخته شده یکی فرض میشود.
- گسستها و کرانه های برخاسته از روند رمزگذاری با هستیِ رمزگذاری شده مخلوط میگردد.
- در نتیجه، امکان اندیشیدن و نگریستن به فراسوی افق کرانمندی از میان می رود .
راهبرد چیستا
- پذیرش محدود بودن نظام شناسایی به چارچوبهای کرانمند، بدون قانع شدن به این محدودیت و بدون درگیری با توهمِ عبور آسان از این سدِ شناسایی
- در عین حال، کوشش برای دست یافتن به تصویری بزرگتر از آنچه فراسوی رمزگان زبانی قرار دارد.
پرسش
- زمان و مکان چگونه کرانمند میشوند؟
- آیا رمزگذاری هستنده ها بدون رمزگذاری زمان ـ مکان ممکن است؟
