چیرگی - غلبه: تفاوت بین نسخه‌ها

از ویکی زروان
پرش به: ناوبری، جستجو
(صفحه‌ای جدید حاوی «اصل چیرگی: من و دیگری هنگام اندرکنش با یکدیگر همواره با نوعی نابرابری در میزا...» ایجاد کرد)
 
سطر ۱: سطر ۱:
اصل چیرگی: من و دیگری هنگام اندرکنش با یکدیگر همواره با نوعی نابرابری در میزان قدرت  
+
===اصل چیرگی===
روبهرو هستند. این نابرابری به تفاوت در ویژگیهای منحصر به فرد من و دیگری، ناهمزوریِ نیروهای جاری  
+
من و دیگری هنگام اندرکنش با یکدیگر همواره با نوعی نابرابری در میزان [[قدرت]] روبه رو هستند.  
در درون و بیرون هر من، و ناهمسانیِ قلبمِ تولید شده توسط هرکس مربوط میشود. در این شرایط  
+
این نابرابری به تفاوت در ویژگیهای منحصر به فرد من و دیگری، ناهمزوریِ نیروهای جاری در درون و بیرون هر من، و ناهمسانیِ [[قلبمِ]] تولید شده توسط هرکس مربوط میشود.  
خواستهای واگرا و متفاوتِ من و دیگری، بر یکدیگر فشار وارد میآورد و کردار من و دیگری بر رفتار هم  
+
این شرایط خواست های واگرا و متفاوتِ من و دیگری، بر یکدیگر فشار وارد می آورد و کردار من و دیگری بر رفتار هم تأثیر گذارده، و آن را تعیین می کند.  
تأثیر گذارده، و آن را تعیین میکند. برآیندی که از تماس نیروهای من و دیگری حاصل میشود، در قالب  
+
برآیندی که از تماس نیروهای من و دیگری حاصل میشود، در قالب برتری یکی بر دیگری نمود می یابد.  
برتری یکی بر دیگری نمود مییابد. یعنی من یا دیگری، بر دیگری تأثیری بیشتر گذاشته و الگوی رفتاری  
+
یعنی من یا دیگری، بر دیگری تأثیری بیشتر گذاشته و الگوی رفتاری طرف مقابل را بیشتر تعیین می کند.  
طرف مقابل را بیشتر تعیین میکند. این بدان معناست که طرفِ برتر از قدرت بیشتری برخوردار است و  
+
این بدان معناست که طرفِ برتر از قدرت بیشتری برخوردار است و خواست خویش را با وجود تداخل نیروهای بیرونی بیشتر برآورده میسازد.  
خواست خویش را با وجود تداخل نیروهای بیرونی بیشتر برآورده میسازد. برتری به دو شکلِ چیرگی یا  
+
برتری به دو شکلِ چیرگی یا غلبه نمود مییابد.
غلبه نمود مییابد.
+
 
 +
 
 +
==='''توهم غلبه'''===
 +
* هنگامی رخ میدهد که قدرتِ طرفِ برتر [[فضای حالت]] امکاناتِ پیشاروی طرفِ مقابل را چروکیده و محدود سازد و از دامنه ی گزینه های پیشاروی وی بکاهد و او را به رفتاری که مطلوب خودش است وادار نماید.
 +
* این کار معمولا با تهدید به رنج یا وعده ی [[لذت]] انجام می پذیرد و رفتار دیگری را بدون توجه به خواست های وی و هویت او دستکاری می کند.
 +
 
 +
 
 +
==='''[[تله]] ی [[ايندرَه]]'''===
 +
:من بدون توجه به خواست دیگری، رفتار وی را تعیین می کند و برای انجام این کار به اعمال زور و ایجاد نیرویی اجبارآمیز دست می یازد.
 +
 
 +
 
 +
==='''[[راهبرد]] [[اوپَرتات]]'''===
 +
* من به جای محدود ساختن شمار گزینه های دیگری، به [[آرمان - هدف - برنامه - نقشه|خواست]] وی توجه می کند، فضای حالت رفتاری وی را گسترش می دهد و شمار گزینه های وی را به قدری زیاد می کند که برخی از رفتارهای مطلوب که در امتداد خواستِ او هستند و در ضمن مورد نظر من هم هستند در دسترس وی قرار گیرند. 
 +
* به این ترتیب من با درآمیختن خواست خود با دیگری و توانمندتر ساختن وی رفتار وی را تعیین می کند و با یاری رساندن به او برای دستیابی به خواستِ درونزادش، رفتاری را راه اندازی می کند که مطلوبِ خود نیز هست. 
 +
* در این حالت من بر دیگری '''چیره''' شده است.
 +
 
 +
 
 +
==='''پرسش'''===
 +
* چرا رواج آماریِ غلبه تا این پایه زیاد است و چرا چیرگی کمیاب می نماید؟
 +
* راهبردِ چیرگی را چگونه میتوان در شرایط بحرانی و موقعیتهایی که کرداری باید به سرعت انجام شود، به کار برد؟
 +
* آیا میتوان به جای غلبه بر دیگران، همواره چیره بود؟
 +
* قلبم در من به هنگام چیره بودن بیشتر افزایش می یابد یا غالب بودن؟
 +
 
 +
 
 +
==='''تمرین'''===
 +
* رفتارهای غلبه آمیز یا چیره گرانه ی خود را تفکیک کنید و در مورد محتوای قلبمِِ هریک داوری کنید.
 +
* یک رابطه ی مبتنی بر غلبه را به چیرگی تبدیل سازید

نسخهٔ ‏۱۵ مهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۴۶

اصل چیرگی

من و دیگری هنگام اندرکنش با یکدیگر همواره با نوعی نابرابری در میزان قدرت روبه رو هستند. این نابرابری به تفاوت در ویژگیهای منحصر به فرد من و دیگری، ناهمزوریِ نیروهای جاری در درون و بیرون هر من، و ناهمسانیِ قلبمِ تولید شده توسط هرکس مربوط میشود. این شرایط خواست های واگرا و متفاوتِ من و دیگری، بر یکدیگر فشار وارد می آورد و کردار من و دیگری بر رفتار هم تأثیر گذارده، و آن را تعیین می کند. برآیندی که از تماس نیروهای من و دیگری حاصل میشود، در قالب برتری یکی بر دیگری نمود می یابد. یعنی من یا دیگری، بر دیگری تأثیری بیشتر گذاشته و الگوی رفتاری طرف مقابل را بیشتر تعیین می کند. این بدان معناست که طرفِ برتر از قدرت بیشتری برخوردار است و خواست خویش را با وجود تداخل نیروهای بیرونی بیشتر برآورده میسازد. برتری به دو شکلِ چیرگی یا غلبه نمود مییابد.


توهم غلبه

  • هنگامی رخ میدهد که قدرتِ طرفِ برتر فضای حالت امکاناتِ پیشاروی طرفِ مقابل را چروکیده و محدود سازد و از دامنه ی گزینه های پیشاروی وی بکاهد و او را به رفتاری که مطلوب خودش است وادار نماید.
  • این کار معمولا با تهدید به رنج یا وعده ی لذت انجام می پذیرد و رفتار دیگری را بدون توجه به خواست های وی و هویت او دستکاری می کند.


تله ی ايندرَه

من بدون توجه به خواست دیگری، رفتار وی را تعیین می کند و برای انجام این کار به اعمال زور و ایجاد نیرویی اجبارآمیز دست می یازد.


راهبرد اوپَرتات

  • من به جای محدود ساختن شمار گزینه های دیگری، به خواست وی توجه می کند، فضای حالت رفتاری وی را گسترش می دهد و شمار گزینه های وی را به قدری زیاد می کند که برخی از رفتارهای مطلوب که در امتداد خواستِ او هستند و در ضمن مورد نظر من هم هستند در دسترس وی قرار گیرند.
  • به این ترتیب من با درآمیختن خواست خود با دیگری و توانمندتر ساختن وی رفتار وی را تعیین می کند و با یاری رساندن به او برای دستیابی به خواستِ درونزادش، رفتاری را راه اندازی می کند که مطلوبِ خود نیز هست.
  • در این حالت من بر دیگری چیره شده است.


پرسش

  • چرا رواج آماریِ غلبه تا این پایه زیاد است و چرا چیرگی کمیاب می نماید؟
  • راهبردِ چیرگی را چگونه میتوان در شرایط بحرانی و موقعیتهایی که کرداری باید به سرعت انجام شود، به کار برد؟
  • آیا میتوان به جای غلبه بر دیگران، همواره چیره بود؟
  • قلبم در من به هنگام چیره بودن بیشتر افزایش می یابد یا غالب بودن؟


تمرین

  • رفتارهای غلبه آمیز یا چیره گرانه ی خود را تفکیک کنید و در مورد محتوای قلبمِِ هریک داوری کنید.
  • یک رابطه ی مبتنی بر غلبه را به چیرگی تبدیل سازید