چیز -رخداد: تفاوت بین نسخهها
از ویکی زروان
(←چیزوارگی) |
|||
سطر ۱۷: | سطر ۱۷: | ||
===چیزوارگی=== | ===چیزوارگی=== | ||
− | * پدیدارها به یکی از دو قطبِ مورد نظر ــ و معمولا به چیزها ــ فرو کاسته می شوند. | + | * [[پدیدارها]] به یکی از دو قطبِ مورد نظر ــ و معمولا به چیزها ــ فرو کاسته می شوند. |
− | * یعنی می توان هستی را برساخته شده از چیزهایی دانست که رخدادها روابط میانشان را برقرار می کنند. | + | * یعنی می توان [[هستی]] را برساخته شده از چیزهایی دانست که رخدادها روابط میانشان را برقرار می کنند. |
− | * یا برعکس، هستی مشتمل بر رخدادهایی است که چیزها واحدهای درونی و برسازنده اش هستند. | + | * یا برعکس، [[هستی]] مشتمل بر رخدادهایی است که چیزها واحدهای درونی و برسازنده اش هستند. |
* به عبارت دیگر، یکی از این دو واقعی و دیگری ساختگی و ذهنی و مشتق شده از آن است. | * به عبارت دیگر، یکی از این دو واقعی و دیگری ساختگی و ذهنی و مشتق شده از آن است. | ||
− | |||
− | |||
===[[تله]] ی [[بندو]]=== | ===[[تله]] ی [[بندو]]=== |
نسخهٔ ۱۰ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۹:۵۸
محتویات
کلیدواژههای خویشاوند (مفهومی)
اصل پويايی پديدارها
- پدیدار به دو رده ى «چیز» و «رخداد» تقسیم مى شود.
- چیز امرى پایدار، ثابت، ایستا و ساختاریافته است که در زمان و مکان تثبیت شده و به شدت توسط نظام بازنمایى رمزگذارى شده است.
- رخداد مسیرى از دگرگونى امور و پویاییِ کارکردى جارى در زمان و مکان است که معمولا بر اساس چیزهاى درگیر با آن رمزگذارى مى شود.
- دستگاه شناسنده ی ما چیز را بر اساس ساختار و ارتباطش با مکان، و رخداد را بر اساس کارکرد و پیوندش با زمان درک میکند.
- دگرگونی چیزها برسازنده ی بدنه ی رخداد است و ترکیب رخدادها تعیین کننده ی شکل چیز است.
چیزوارگی
- پدیدارها به یکی از دو قطبِ مورد نظر ــ و معمولا به چیزها ــ فرو کاسته می شوند.
- یعنی می توان هستی را برساخته شده از چیزهایی دانست که رخدادها روابط میانشان را برقرار می کنند.
- یا برعکس، هستی مشتمل بر رخدادهایی است که چیزها واحدهای درونی و برسازنده اش هستند.
- به عبارت دیگر، یکی از این دو واقعی و دیگری ساختگی و ذهنی و مشتق شده از آن است.
تله ی بندو
- رخدادها - یا به ندرت چیزها ـ به خاطر فرعی، پست یا ثانویه پنداشته شدنشان نادیده انگاشته میشوند، یا به خاطر اصلی، والا و بنیادین فرض شدنشان بیش از حد محور قرار می گیرند.
راهبرد جاماسپ
- پذیرش درهم تنیدگی چیزها و رخدادها و توجه به نقش منِ شناسنده در آفرینش آنها.
- تشخیص و فهم و به کارگیری و مدیریت چیزها و رخدادها، بدون این که به دست و بال «من» بچسبند.
پرسش
- چیزها واقعی تر به نظر میرسند یا رخدادها؟ چرا؟
- من یک چیز است یا رخداد؟
تمرین
- آیا می توان پذیرفت که برخی از چیزها از سایر چیزها مهمتر و ارزشمندتر هستند؟
- این ارزش و اهمیت از کجا صادر میشود؟