افسوس - آرزو: تفاوت بین نسخه‌ها
از ویکی زروان
(صفحه‌ای جدید حاوی «==='''اصل لغزش بر اکنون'''=== در شرایط اختگی، غیابِ امر مطلوب با برساختنِ ر...» ایجاد کرد) |
(←راهبرد نرسه) |
||
| (۴ ویرایش میانی توسط ۲ کاربر نشان داده نشده‌است) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
==='''اصل لغزش بر اکنون'''=== | ==='''اصل لغزش بر اکنون'''=== | ||
| − | در شرایط [[اختگی]]، [[غیابِ]] [[امر مطلوب]] با برساختنِ روایتی و تصویری از [[حضورِ]] آن در گذشته یا آینده جبران می شود. | + | * در شرایط [[اختگی]]، [[غیابِ]] [[امر مطلوب]] با برساختنِ روایتی و تصویری از [[حضورِ]] آن در گذشته یا آینده جبران می شود. |
| − | این دو روایت را به ترتیب افسوس و آرزو مینامیم. | + | * این دو روایت را به ترتیب افسوس و آرزو مینامیم. |
| − | این دو روایت شیوه هایی هنجارین هستند برای کاستن از فشار [[تنش]] و نادیده انگاشتنِ غیابی که در اکنون مستقر شده است. | + | * این دو روایت شیوه هایی هنجارین هستند برای کاستن از فشار [[تنش]] و نادیده انگاشتنِ غیابی که در اکنون مستقر شده است. |
| − | + | <br /> | |
==='''توطئه ی مرگ اکنون'''=== | ==='''توطئه ی مرگ اکنون'''=== | ||
| سطر ۱۲: | سطر ۱۲: | ||
==='''[[تله]] ی [[مَرشون]]'''=== | ==='''[[تله]] ی [[مَرشون]]'''=== | ||
| − | + | * من با محروم شدن از ارتباط مستقیم و سرراست با اکنون، راهی برای سازگاری با تنش و رویارویی با غیاب پیدا نمی کند و در نتیجه ناگزیر به [[گریز]] از تنش پناه می برد. | |
| − | + | <br /> | |
==='''[[راهبرد]] [[نرسه]]'''=== | ==='''[[راهبرد]] [[نرسه]]'''=== | ||
| − | ایستادنِ سرسختانه بر اکنون و خیره شدن به تنش و غیابی که در بطن آن خفته است، تنها راه رویارویی با [[ناتمامیت]] و [[سازگاری]] با تنش است. | + | * ایستادنِ سرسختانه بر اکنون و خیره شدن به تنش و غیابی که در بطن آن خفته است، تنها راه رویارویی با [[ناتمامیت]] و [[سازگاری]] با تنش است. |
| − | + | <br /> | |
| + | <br /> | ||
==='''پرسش'''=== | ==='''پرسش'''=== | ||
| سطر ۲۸: | سطر ۲۹: | ||
* گریزهای عمده ی خویش از تنشها را به یاد آورید. | * گریزهای عمده ی خویش از تنشها را به یاد آورید. | ||
* آیا پس از گریختن از برابر تنش افسوس و آرزویی را تولید کردید؟ چگونه؟ چرا؟ با چه ساختاری؟ | * آیا پس از گریختن از برابر تنش افسوس و آرزویی را تولید کردید؟ چگونه؟ چرا؟ با چه ساختاری؟ | ||
| + | [[File:50.JPG|center]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۶ سپتامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۴:۱۹
اصل لغزش بر اکنون
- در شرایط اختگی، غیابِ امر مطلوب با برساختنِ روایتی و تصویری از حضورِ آن در گذشته یا آینده جبران می شود.
- این دو روایت را به ترتیب افسوس و آرزو مینامیم.
- این دو روایت شیوه هایی هنجارین هستند برای کاستن از فشار تنش و نادیده انگاشتنِ غیابی که در اکنون مستقر شده است.
توطئه ی مرگ اکنون
- اکنون ماهیتی مشکوک و غیرقابل اعتماد دارد و جز نقطه ای بر سر راه تبدیل آینده به گذشته نیست.
- از این رو، غیابِ نهفته در آن و تنشِ ناشی از آن اصالتی ندارد.
- نسخه ها و روایت هایی نمادین و زبانی شده که آن را در گذشته و آینده بازنمایی می کند و معمولا بر حضور امر مطلوب تأکید دارد، ارزشمندتر و اصیلتر هستند.
تله ی مَرشون
- من با محروم شدن از ارتباط مستقیم و سرراست با اکنون، راهی برای سازگاری با تنش و رویارویی با غیاب پیدا نمی کند و در نتیجه ناگزیر به گریز از تنش پناه می برد.
راهبرد نرسه
- ایستادنِ سرسختانه بر اکنون و خیره شدن به تنش و غیابی که در بطن آن خفته است، تنها راه رویارویی با ناتمامیت و سازگاری با تنش است.
پرسش
- ساختارهای ادبی و زبانیِ برساخته شده در مورد گذشته و آینده چه تفاوتی با هم دارند؟
- آیا میتوان افسوس و آرزو را منش هایی در سطح فرهنگی دانست؟
- آیا ساختارها و مضمون هایی مشترک در این دو رده از فرآورده های نمادین وجود دارد؟
تمرین
- گریزهای عمده ی خویش از تنشها را به یاد آورید.
- آیا پس از گریختن از برابر تنش افسوس و آرزویی را تولید کردید؟ چگونه؟ چرا؟ با چه ساختاری؟
