روانشناسی خودانگاره: تفاوت بین نسخهها
(۳ ویرایش میانی توسط یک کاربر نشان داده نشدهاست) | |||
سطر ۱۵: | سطر ۱۵: | ||
سرفصل ها: | سرفصل ها: | ||
<br /> | <br /> | ||
− | === | + | ===پیش درآمد=== |
+ | * [[من-اکنون]] | ||
+ | * [[من؛ برابرنهاد دقیق سوژه]] | ||
+ | * [[اهمیت سوژه]] | ||
+ | * [[انکار سوژه]] | ||
+ | * [[جایگاه من در نظریه ی سیستم های پیچیده]] | ||
+ | * [[احیای من-سوژه]] | ||
+ | <br /> | ||
===بخش نخست: روش شناسی=== | ===بخش نخست: روش شناسی=== | ||
− | + | * گفتار نخست: [[جغرافیای دانایی]] ۱۷ تا ۳۵ | |
− | + | * گفتار دوم: [[سطوح توصیفی فراز]] ۳۵ تا ۵۳ | |
− | گفتار نخست: [[جغرافیای دانایی]] ۱۷ تا ۳۵ | + | |
− | + | ||
− | + | ||
− | گفتار دوم: [[سطوح توصیفی فراز]] ۳۵ تا ۵۳ | + | |
<br /> | <br /> | ||
===بخش دوم: چارچوب نظری=== | ===بخش دوم: چارچوب نظری=== | ||
+ | * گفتار نخست: [[مرور منابع]] ۵۳ تا ۶۵ | ||
+ | * گفتار دوم: [[پدیدار شناسی من/دیگری/جهان]] ۶۵ تا ۷۷ | ||
+ | * گفتارسوم: [[مسیله مرزبندی]] ۷۷ تا ۸۳ | ||
+ | * گفتار چهارم: [[الگوهای مرزبندی]] ۸۳ تا ۹۷ | ||
+ | * گفتار پنجم: [[ظهور سه عرصه زیستجهان]] ۹۷ تا ۱۰۵ | ||
<br /> | <br /> | ||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
===بخش سوم: رشد و و تکوین مفهوم من=== | ===بخش سوم: رشد و و تکوین مفهوم من=== | ||
سطر ۵۰: | سطر ۴۴: | ||
===بخش چهارم:ساختار شناسی من=== | ===بخش چهارم:ساختار شناسی من=== | ||
+ | * گفتار تخست: [[زمینه چینی]] ۱۳۵ تا ۱۳۹ | ||
+ | * گفتار دوم: [[خودانگاره در سطح زیست شناختی]] ۱۳۹ تا ۱۵۵ | ||
+ | * گفتار سوم: [[خودانگاره در سطح روانشناختی]] ۱۵۵ تا ۱۶۷ | ||
+ | * گفتار چهارم: [[خودانگاره در سطح جامعه شناختی]] ۱۶۷ تا ۱۷۱ | ||
+ | * گفتار پنجم: [[خودانگاره در سطح فرهنگی]] ۱۷۱ تا ۱۷۷ | ||
<br /> | <br /> | ||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
===بخش پنجم:[[من، همچون اراده و خواست]]=== | ===بخش پنجم:[[من، همچون اراده و خواست]]=== |
نسخهٔ کنونی تا ۲۶ سپتامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۴:۵۹
روانشناسی خوداِنگاره، یکی از پنج نوشتار مجموعهی زروان است، هرچند خواندنش به تنهایی نیز میتواند برای علاقهمندان کارگشا باشد. گفتنی است، بازسازی مفهوم «من» (سوژه) دغدغهخاطری است که روانشناسان، جامعهشناسان و فیلسوفان قرن بیستم را به خود مشغول کرد و در نهایت به جبههآرایی ایشان در دو قطب ناهمساز انجامید. دو قطبی که به ترتیب هواداران مرکزیت و انسجام «من» و مخالفان این مفهوم و معتقدان به ساختگیبودنِ پدیدهی «من» را در خود جای میدهند. این متن مدلی است سیستمی برای بازتعریف مفهوم «من» به شکلی که مفاهیم پایهای آن مانند آزادی و خواست و خلقوخوی هنجارین به شکلی دقیق و مستند در آن صورتبندی شود.
- نشر شورآفرین؛ ۱۳۸۹؛ ۳۰۱ برگ؛ ۷۰۰۰ تومان
سرفصل ها:
محتویات
پیش درآمد
- من-اکنون
- من؛ برابرنهاد دقیق سوژه
- اهمیت سوژه
- انکار سوژه
- جایگاه من در نظریه ی سیستم های پیچیده
- احیای من-سوژه
بخش نخست: روش شناسی
- گفتار نخست: جغرافیای دانایی ۱۷ تا ۳۵
- گفتار دوم: سطوح توصیفی فراز ۳۵ تا ۵۳
بخش دوم: چارچوب نظری
- گفتار نخست: مرور منابع ۵۳ تا ۶۵
- گفتار دوم: پدیدار شناسی من/دیگری/جهان ۶۵ تا ۷۷
- گفتارسوم: مسیله مرزبندی ۷۷ تا ۸۳
- گفتار چهارم: الگوهای مرزبندی ۸۳ تا ۹۷
- گفتار پنجم: ظهور سه عرصه زیستجهان ۹۷ تا ۱۰۵
بخش سوم: رشد و و تکوین مفهوم من
گفتار نخست: شکستن پدیده ها۱۰۷ تا ۱۳۹
بخش چهارم:ساختار شناسی من
- گفتار تخست: زمینه چینی ۱۳۵ تا ۱۳۹
- گفتار دوم: خودانگاره در سطح زیست شناختی ۱۳۹ تا ۱۵۵
- گفتار سوم: خودانگاره در سطح روانشناختی ۱۵۵ تا ۱۶۷
- گفتار چهارم: خودانگاره در سطح جامعه شناختی ۱۶۷ تا ۱۷۱
- گفتار پنجم: خودانگاره در سطح فرهنگی ۱۷۱ تا ۱۷۷
بخش پنجم:من، همچون اراده و خواست
گفتار نخست: تنش
گفتار دوم: غریزه و نیاز
من، از آن هنگام که در پی تنش زایمان با شکافی پرناشدنی از جهـان جـدا میشود و هویت مستقل خود را به دست می آورد، بیش از هر چیز مرکزی است برای درک تنشها و قلمروی است که میل به چیرگـی بـر ایـن تنشهـا در آن لانه کرده است. جهان به قدری پیچیده و نوزاد بـه قـدری بی تجربـه و ضـعیف است که رویارویی خام و بی واسطه ی من نوظهور و جهان، باید قاعدتا به ویرانـی و فروپاشی من و سیطره ی تنشهای آشوب ناک محـیط بـر ایـن مرکـز مقاومـت کوچک و سست منتهی شود .با وجود این، مـن در برخـورد بـا جهـانی چنـین خردکننده کاملا دست تنها نیست ....