داو - کار: تفاوت بین نسخه‌ها
از ویکی زروان
(صفحه‌ای جدید حاوی «==='''اصل داو بستن'''=== * کنش، در شرایطی که تنها بر تکیه بر خود انجام پذیرد، تا حد ...» ایجاد کرد) |
(بدون تفاوت)
|
نسخهٔ ۳ مهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۴:۴۹
اصل داو بستن
- کنش، در شرایطی که تنها بر تکیه بر خود انجام پذیرد، تا حد امکان از متغیرهای پیرامونی مستقل شده باشد، با فرزانش و قبول مسؤولیت پیامدهایش همراه شود، و در آویختن با تنشی، غیابی و ترسی راستین را آماج سازد، داو خوانده میشود.
- داو بستن به معنای قبول مخاطره ی فراگیر و عدم قطعیتِ کاملِ جاری بر تمام کردارها، و با این وجود دست یازیدن به کنشی با تمام وجود است.
- داو بستن کنشی است که با تکیه کردن بر اکنون و اینجا انجام می پذیرد.
توهم کار کردن
- کرداری که با برکنده شدن از اینجا و اکنون، و با واپس نشستن از متغیرهای درونزاد و خودمختاریِ کنشگر انجام پذیرد، کار خوانده میشود.
- کار عملی هنجارین است که با قصدِ پرهیز از رویارویی با مخاطره و گریز از تنش و غیاب و ترس برگزیده میشود. هرچند هرگز در رفع تنش موفق نیست.
تله ی بنده
- من، برای دستیابی به امنیت و رامش، بدون دخالت دادن خواستهای درونی خویش از راهبردهای آماری به عنوان سرمشقی برای رفتارهایش استفاده میکند. در نتیجه پیروی روندهایی آماری و تابع فرمان هایی اجتماعی میشود.
راهبرد جنگجو
- من برای دستیابی به خواستی درونی، کنشی خودجوش را به انجام میرساند و پیامدهایش را میپذیرد و به این ترتیب داو میبندد.
پرسش
- داو بستن در ادبیات و حماسه ها و اساطیر چگونه انعکاس یافته است؟
- چرا داو بستن مفهومی چنین دور از ذهن و پیچیده مینماید؟
- چه نمونه های تاریخی ای از داو بستن مردمان بزرگ را سراغ دارید؟
تمرین
- چه عناصری میان یک کنش معمولی و یک داو تمایز ایجاد میکند؟
- این تمایز را در مورد گزینشهای رفتاری خود دریابید و کنشی را به داو بستن تبدیل کنید.
