راهبرد لذت - گریزراه رنج: تفاوت بین نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۸ مهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۲:۴۷

من در سطح روانی گزینش های رفتاری اش را طوری سازماندهی میکند که مقدار لذت دریافتی را بیشینه و میزان رنج را کمینه نماید.
سازماندهی رفتار برای دستیابی به این هدف، به ظهور مسیرها و روشهایی جاافتاده و تکرارشونده منتهی میشود.
این راهبردهای لذت، شیوه اى از رفتارِ منتهى به پاداش است که در رفتار من نهادینه شده است.
این راهبردها به مسیرها و خطراهه هایی آشنا و پیموده شده در فضای حالت لذتِ من می مانند.
فضای حالتی که کلیتِ لذت های تجربه شده یا ناشده، شناخته شده یا ناشناخته، و مجاز یا غیر مجاز را در بر میگیرد.
راهبرد لذت، خطراهه هاى مجاز و غیرمجازِ دستیابی به لذت را در این فضا از هم متمایز مى کند و میتوان آن را شکلی از عملیاتى شده از این فضا دانست که در قالب کردارها و برنامه هاى رفتارىِ هدفمند نمود مى یابد.

این باور که میزان کلی لذتِ قابل دستیابی (در افراد، زمانها، و سراسر عمر) محدود است، به چروکیده شدنِ فضای حالت مجاز و محدود ماندن راهبردهای لذت منته ی میشود.
یکی از مشتق های این اصل آن است که راهبرد لذت بدیهى، طبیعى و پرسش ناپذیر است.
در نتیجه بخشهاى غیرمجاز، ناشناخته، مطرود، و ممنوعِ فضای حالت لذت، خطرناک و نامعقول و بد قلمداد میشوند.

پیروی از این پیشفرض که برای دستیابی به هر لذتی باید لذتهای دیگر را طرد و سرکوب کرد، به قناعت و فقرِ اندوخته ی لذت در سطح روانی منتهی میشود.
ساختهاى قدرت حاکم بر تعیین شکل فضاى حالت رفتارى هرگز مشاهده و نقد نمى شود، و در نتیجه فضاى حالت پاداش انعطاف و قابلیت
توسعه ى خود را از دست مى دهد.

راهبردهای لذت به لحاظ نظری نامحدود هستند و آزادی من برای آزمودنشان هیچ مهار و محدودیتی جز انتخابهای درونی خودِ من ندارد.

چرا راهبردهای لذت چنین محدود و الگوهایش چنین ساده و تکراری است؟
چه قواعدی در سطح اجتماعی و روانی آزمودن راهبردهای تازه ی لذت بردن یا مسیرهای جدیدِ پرهیز از رنج را مهار میکنند؟ چرا؟
آیا معیارهایی عام وجود دارد که بتوان بر مبنای آن در مورد راهبردهای لذتِ دیگری داوری کرد؟

راهبردهای لذت خود را ترسیم کنید. مرزها و محدوده های همسایه ی آن را شناسایی کنید و دریابید که در چه نقاطی لذتهای مجاز و غیرمجاز با مرزی از هم تفکیک میشوند؟
چگونگی تثبیت این راهبردها در خود را ریشه شناسی کنید.
چه الگوهایى از لذت بردن در طبقات اجتماعى یا اقوام و تمدنهای دیگر به نظرتانچندشآور، زشت، حیوانى و غیراخلاقى مى رسد؟
چرا چنین است؟
چه بخشهایى از راهبرد لذت شما احتمالا برای ایشان اینگونه مى نماید؟