سالم - ناسالم
اصل سلامت
خوراک بسته به نوع و جنس و ترکیب و شرایط اجتماعی و زیستشناختیِ حاکم بر فرآیندِ خوردن، رمزگذاری شده و به دو ردهی متضاد تقسیم میشود که با رمزگانی مانند مجاز/ غیرمجاز، خوب/ بد، سودمند/ زیانمند از هم تفکیک میشوند. رمزگذاری یادشده در سطح زیستی غذاها را به دو نوعِ سالم و ناسالم تقسیم میکنند. به این ترتیب، هنجارین بودن کارکردهای زیستی بدن تا حدود زیادی به رفتار لولهی گوارش، و این آخری تا حدود زیادی به ماهیت غذاهای خوردهشده تحویل میشوند. توهم اصالت غذا: این فرض که جنس و ترکیب غذای ورودی به بدن تعیینکنندهی همهچیز در بدن است. محوری فرض کردن غذا به تدریج به متغیرهایی زمینهای مانند شرایط خوردن غذا و مناسک خوردن غذا هم تعمیم مییابد و آنها را هم با ارتباطی مرموز و جادویی تعیینکنندهی سالمت و وضعیت عمومی تن تلقی میکند. تلهی شَهرَسپ: پرهیز از خوردن، یا رعایت قواعدی پیچیده و نمادین برای خوردن غذا تأثیری مستقیم و قطعی بر سالمت تن دارد. به تدریج پرسشِ مرکزی چه خوردن و چطور خوردن، از یاد رفته و با پرسش فرعیِ قواعد و مراسم مطلوب و مناسب برای خوردن جایگزین میگردد. در نتیجه، سالمت ــ بیش از پیش ــ به متغیرهایی حاشیهای و نمادین فرو رانده میشود. راهبرد دَروتات: تمرکز توجه بر سطح زیستی و کارکرد و تأثیر زیستشناختی غذا، و بهینه ساختن رفتار تغذیه در سطحی زیستشناختی، به عنوان اولویتی برتر و مهمتر از آداب تغذیه که در سطوح روانی یا
