تمامیت - ناتمامیت
از ویکی زروان
نسخهٔ تاریخ ۲۵ ژوئن ۲۰۲۲، ساعت ۰۵:۴۰ توسط Mehrdad.akhavan (بحث | مشارکتها)
اصل ناتمامیت
- شکاف میان وضع موجود و مطلوب به صورت غیابِ چیزی یا رخدادی درک میشود.
- در این شرایط وضعیتِ مطلوبِ هستی/ من/ زیستجهان که دارای آن چیز یا رخداد است، تمام، و وضعیت موجود که فاقد آن است ناتمام دانسته میشود.
- در این معنا، تنش پیامدِ ناتمامیت است، یعنی تنش شکلی از ادراک است که غیابِ چیز یا رخدادی را در فاصله ی امر موجود و مطلوب بازنمایی می کند.
- من، همواره ناتمام است.
توهم تمامیت
- ناتمامیت نوعی عارضه، اختلال، بیماری یا نقص است.
- تمامیت وضعیت بهینه ای است که میتواند تحقق پذیرد،
- از این رو ناتمامیت حالتی حاشیه ای، فرعی و موقت است.
تله ی سیج
- تلاش برای رفع تنش، به رانده شدنِ توهم آمیز و زورکیِ وضع موجود و مطلوب به سوی هم می انجامد و در نتیجه با از میان رفتنِ دروغینِ غیاب، حسی از تمامیت ایجاد می شود که ناشی از نادیده انگاشتنِ ناتمامیتِ بنیادین من است.
راهبرد پارَندی
- پذیرش این که دستیابی به تمامیت فرآیندی پیوسته و توسعه یابنده است، نه مقصدی مشخص و نقطه ای ایستا. آموختنِ هنرِ بازی با تمامیت و ناتمامیت.
پرسش
- تمامیت در چه قالب هایی نمود می یابد؟
- اشکال رمزگذاریشدهی تمامیت در اساطیر و ادبیات ایرانی چه هستند؟
- نظامهای روانی برای دستیابی به تمامیت چه ترفندهایی را به کار می بندند؟
- چرا ناتمامیت تا این پایه نکوهش می شود؟
تمرین
- پاره هایی اصلی غیاب را در وجود خود شناسایی کنید و دریابید که مهمترین حوزه های عدم تمامیت در خودتان کدام است.
- به عنوان راهنمایی، می توانید خواستها و اهداف بزرگ خود را به عنوان نشانه هایی در نظر بگیرید که بر اساس لمس ناتمامیت پدیدار گشته اند.