منشهاى دروغين

آنهايى هستند كه رفتارهاى منتهى به تحريک شيميايى شبكه ى لذت را راه اندازى مى كنند. اين منشها با توجه به آنچه گذشت، تُنُک مايه، كم شاخه و به لحاظ معنايى فقير هستند. مهمترين ريشه ى اين فقر محتوايى، پيوند نخوردن لذت هاى دروغين با مرجع معنايىِ خارجى است. لذتهاى دروغين، در واقع، نوعى اتصال كوتاه را در درون مغز ايجاد مى كنند و شبكه ى لذت را از دسترس نظام هاي عالی ترِ پردازشى كه توليدكننده ى معنا هستند، خارج مى سازند. به همين دليل هم دست و پاشكسته بودن ساخت ارجاعى اين منشها و كم بودن تعداد و قدرت گونه زايىشان دور از انتظار نيست. منشهايى كه به آماده سازى و استفاده از مواد مخدر مربوط مى شوند، از فوت و فنِ چپق چاق كردن گرفته تا فنآورى توليد هروئين، همه در اين رده مى گنجند.