منشهاى راستين

منشهايى هستند كه با لذتهاى ناشى از پردازش اطلاعات گره خورده اند. اين منشها، هم از نظر شاخه زايى و تنوع و هم از نظر غناى معنايى و پيچيدگى سطوح ارجاع، گسترده ترين لايه از منشها را تشكيل مى دهند. به تعبيري منشهاى راستين در برگيرنده ى تمام سپهر معنايىِ يک فرهنگ هستند و تصوير ذهنى «من»هاي وابسته به آن فرهنگ را از هستى در بر می گيرند. سيطره ى اين منشها بر كل لايه هاى معنايى چنان فراگير است كه منشهاى زيستى و دروغين تنها به صورت ضميمه هايى بر آنها مجال ظهور مى يابند. از اين راه، منشهاى زيستى و دروغين همواره با معناهايى فراتر از بقا و لذت پيوند مى خورند و پس از از تفسير شدن، در پيكره ى منشهاى راستين جذب مى گردند. آنچه نويسندهاى مانند كاستاندا در مورد ابعاد عرفانى استفاده از مواد توه مزا نوشته، يا مفاهيم اساطيرى اى كه با خوردن آجيل مشكل گشا گره خورده، از پيامدهاى اين جذب شدگى هستند.