اشتراک نظریه منشها با مکتب نسبی گرایی

نظريه ي منشها با نظريه هاي نسبى گرا هم وجه اشتراكى دارد. آن هم در اينجاست كه نسبى بودن ذاتى تمام ارزش داوري ها و پا در هوا بودن تمام معيارهاى مقايسه ى تمد نها را، از منظر هستى شناختى، مى پذيرد. اما اين به معناى اظهار عجز از كنكاش در ماهيت فرهنگها و روابط شان نيست. تعميم دادن حكمِ هستی شناسانه ي نسبيت به سطح شناخت شناسانه پيامدى جز ابتر كردن روند شناسايى تمدنها ندارد. با وجود اين، نظريه ى منشها ابزارى سودمند براى نقد درونى خويش به دست مى دهد. آن هم تنها با در نظر گرفتن خودِ اين نظريه به عنوان يک منش، و تحليل كردن شاخصهاى حاكم بر پويايى ارزش و معناى آن ممكن است