جم و حضور همیشگی انتخاب

سومين ويژگی جم، يعنی پيشينی بودنِ مفهوم ترجيح و حضور هميشگی انتخاب در ميان جمها، نيز به همين جا برمیگردد. در اينجاست كه درست بودن حرف نيچه آشكار میشود. بر اساس قواعدي تكاملی، ذهن چيزي را نمی فهمد مگر آن كه بخواهد در مورد آن تصميمی بگيرد و كاري انجام دهد. و مواردي هم كه چنين امري تحقق نمی يابد، ما با نوعی كژكاركرد، يا ابركاركردِ نوظهورِ همافزايانه روبه رو هستيم. ذهن براي آن جمها را برمیسازد تا به كمک آنها جهانی را براي خود توصيف كند كه بايد رفتاري شايسته و سازگاركننده را در آن به انجام رساند. جم، شكست تقارنی شناختی را نمايندگی میكند كه به خاطرِ و در امتدادِ شكست تقارنی رفتاري خلق شده است. از اين رو، سيستمی كه جمها را پديد می آورد، در مورد آنها بیطرف نيست. ذهنِ سوژه جم را از ابتدا براي آن پديد میآورد تا بخشی از آن را بر بخشی ديگر ترجيح دهد. جم همواره با ترجيح در ارتباط است، چرا كه مخلوقِ نياز به ترجيح، و تسهيل كننده ي فرآيند انتخاب است.