لذات پایه

لذت هاى طبیعى، که به کنشهاى پایه ى زیستى مربوط مى شوند و در آنها بقا و لذت همچنان در هم تنیده است. در این موارد لذت را مى توان به عنوان محکى قابل اعتماد براى تنظیم رفتار زیستى در نظر گرفت. به عنوان مثال خوردن غذا، کنشى زیستى است که شانس بقا را زیاد مى کند و لذتبخش هم هست اما اگر فرد سیر شده باشد دیگر از خوردن غذا لذت نمى برد. بنابراین سیستم پاداش نظارتى دایمى و خود تنظیم شونده را بر رفتارهایى از این دست اعمال مى کند و اعمالشان را تنظیم مى نماید.

کتاب عصب شناسی لذت صفحه ۱۱۷