مقایسه لذت های دروغین و راستین

نتيجه آن كه لذتهاى دروغين در مسير عكسِ لذتهاى راستين عمل مى كنند. لذتهاى راستين نيروي اصلیِ پشتيبان زايش منشها هستند و فضاى حالت معنا را به سرعت گسترش مى دهند. در مقابل، لذتهاى دروغين اين فضا را مى بندند و لذت را علاوه بر بقا از منشها هم مستقل مى كنند. به اين ترتيب، فضاى حالت منشهاى يک انسان معتاد، به معدودمنشهاى مربوط به استفاده از مواد مخدر/ محرک منحصر مى شود.

هر يک از سه شكلِ يادشده از پاداش، مى تواند در مغز يک انسان عادى به عنوان معيار ارزش منشها در نظر گرفته شود. در يک انسان سالم و عادى، معيارهاى زيستى و واقعى حضور دارند، و در فرد معتاد/ بيمار، معيار دروغين هم به سيستم اضافه مى شود و به تدريج هر دو معيار ديگر را از ميدان به در مىكند، و اين به معناى مرگ سيستم روانى (و زيستى) فرد است