منشهای علمی

منشهايى كه با تعداد زيادى از واژگان، و تعداد كمى از روابط بيناواژگانى صورتبندي مى شوند. اين نوع منشها را می توان به پيروى از انديشمندان فرانسوى، به ويژه ميشل لودوف «علمى» ناميد. اين منشها به دليل شفافيت روابط درونى شان، مى توانند حجم زيادى پيدا كنند و مقدار زيادى از اطلاعات را منتقل نمايند. تعداد زياد واژگان در اين منشها به آن معناست كه هر واژه حوزه ى تنگ و محدودى از ارجاع هاي معنايى را شامل مى شود و معناى روشن و دقيقى را حمل مى كند. شفاف بودن روابط درونى بين واژگان هم به آن معناست كه اين انبوهِ معانى رمزگذارى شده در بسيارى از واژگان، ارتباطاتى ساده و سرراست با هم پيدا مى كنند و بنابراين به سادگى مى توانند فهميده شوند.

منشهايى كه به اين شكل صورتبندي مى شوند، در دو حوزه ى اصلى از فرهنگ تبلور يافته اند، كه عبارتند از

الف)‌زبان كودكانه

الف)‌زبان علم