نوسان
نوسان (Fluctuation)تحولِ دايمىِ ساختار و نوسازىِ هميشگىِ كاركردِ سيستم، زير فشار تنش محيطى است.
ساختار، بسترى است كه امكانِ حضور كاركرد را فراهم مىكند.
كاركرد، روندى است كه تداوم ساختار را امكانپذير مىسازد، و سيستم، محصول ازدواج اين دو است. سيستم، ساختارى است كه با يارى كاركرد، خودش را بازتوليد مىكند، و كاركردى است كه امكان تداوم يافتن خويش را در ساختار فراهم مىنمايد. اين كشمكش ساختار و كاركرد را در نظريهى سيستمها نوسان مىنامند. نوسان ، تحولِ دايمى ساختار و نوسازى هميشگى كاركردِ سيستم، زير فشار تنش محيطى است.
ساختار و كاركرد، به ترتيب بيشتر بر عنصر و رابطه استوار شدهاند، اما عنصر و رابطه واحدهاى سازندهشان را تشكيل نمىدهند. هر دوى آنها شبكهاى از عناصر و روابط را دارا هستند. پيوندِ عنصر با ساختار و رابطه با كاركرد، از نوعى همبستگى عملياتى حكايت مىكند، نه عضويتِ سر راست.
با اين وجود، كاركرد و ساختار از واحدهايى متمايز تشكيل يافتهاند. به عبارت ديگر، ما ناچاريم براى فهميدن و تحليل كردنِ ساختار و كاركردِ سيستمها، آن را به واحدهايى متمايز تجزيه كنيم، بى آن كه در دام تحويلانگارى گرفتار شويم و آنها را "چيزى جز" اين واحدها ندانيم. براى شناسايى واحدهاى ساختار و كاركرد، بايد گام‌هاى منفرد نوسان را وارسى كرد.
