چند مثال از پویایی سیستمهای تکاملی
سيستم هاى تكاملى مى توانند در ساختارهاى مادى گوناگون نمود يابند و در مقياس هاى زمانى متفاوتى تداوم يابند. در جهان آشناى ما، سيستم هاى بيوشيميايىِ مبتنى بر آب و كربن برجسته ترين نمودهاى تكامل هستند. واحدهاى اطلاعاتىِ برسازنده ى اين سيستم ها ژن ناميده می شوند. روندهاى زيستى در واقع پويايى مولكول هايی هستند كه نظم و روابط بين خود را در چارچوب اندوخته ي اطلاعاتیِ اين ژنها تنظيم می كنند.
می توان الگوى مشابهى از پويايی پيچيدگى را تشخيص داد كه در سطح فرهنگی و با تكيه بر مغز- ذهنِ آدميان كار می كند. اگر چنين كنيم ايده، انديشه و هر چيز ديگرى كه با عباراتى شبيه به اين در زندگى روزانه ى ما توصيف مى شود، همچون همانندسازى تكامل يابنده نگريسته و تحليل پذير خواهند شد.
براى آن كه بر شباهت ميان پويايى سيستم هاى تكاملىِ وابسته به سطوح گوناگونِ پيچيدگى بيشتر تأكيد كنيم، رفتار چند نمونه از اين سيستمها را با هم مقايسه مى كنيم:
