|
|
| (۳ ویرایش میانی توسط یک کاربر نشان داده نشده‌است) |
| سطر ۳: |
سطر ۳: |
| | [[مکاتب سه گانه تعریف فرهنگ]] | | [[مکاتب سه گانه تعریف فرهنگ]] |
| | | | |
| | + | [[فرهنگ در نظریه منشها]] |
| | + | |
| | + | :[[شباهتهای بنیادین فرهنگها]] |
| | | | |
| | + | : [[تحقیق میدانی مرداک و تایید اشتراکات بنیادین فرهنگها]] |
| | | | |
| − | | + | : [[اشتراک نظریه منشها با مکتب نسبی گرایی]] |
| − | براى آن كه تصوير روشنى از مدل خويش پيدا كنيم، بايد موضع خود
| + | |
| − | را در قبال اصول موضوعهى هر يک از مكتبهاى يادشده مشخص كنيم.
| + | |
| − | نظريهي منشها، مدلى تكاملى است؛ يعنى شاخصى عينى و بيرونى به نام
| + | |
| − | پيچيدگى اجتماعى را در نظر دارد كه معموالً با گذر زمان در فرهنگها
| + | |
| − | افزايش مىيابد. به عبارت ديگر، مدل مورد نظر ما اصل موضوعهى »امكان
| + | |
| − | در نظر گرفتن معيارى بيرونى براى مقايسهى تمدنها« را با دو تبصره
| + | |
| − | مىپذيرد:
| + | |
| − | - تبصرهي نخست آن كه اين پذيرش به آن معنا نيست كه وابستگى اين
| + | |
| − | معيار به فرهنگى خاص انكار شود. به عبارت ديگر، فرضِ پيچيدگى به مثابه
| + | |
| − | معيارى براى مقايسهى تمدنها، خود نوعى منش است كه در فرهنگى
| + | |
| − | خاص و جامعهاى ويژه شكل گرفته و تكثير يافته است.
| + | |
| − | با توجه به پيشفرضهاى شناختشناسانهاى كه بخشهاي پيشين | + | |
| − | گوشزد شد، وقتى از بيرونى بودن يا عينى بودنِ يک شاخص سخن
| + | |
| − | مىگوييم، به هيچ عنوان ادعايى هستىشناختى را در نظر نداريم. يعنى بر
| + | |
| − | اين باور نيستيم كه ذاتى بيرونى و داراى اصالتِ هستىشناختى به نام
| + | |
| − | پيچيدگى وجود داشته باشد. منسوب كردن صفتِ بيرونى بودن و عينيت به
| + | |
| − | شاخص پيچيدگى به آن معناست كه اين معيار به محور اخالقى يا
| + | |
| − | زيبايىشناسانهى خاصى بستگى ندارد و مستقل از زمينهى اخالقى يا
| + | |
| − | زيبايىشناسانهى فردِ وارسىكننده، در چارچوب علمِ كنونى رسيدگىپذير
| + | |
| − | است.
| + | |
| − | - تبصرهى دوم آن كه از مفهوم تكامل، معنايى خطى و جبرانگارانه را اراده
| + | |
| − | نمىكنيم. تكامل فرآيندى است بغرنج و ديرياب، كه مسيرهاى فرعى فراوان
| + | |
| − | و شاخههاى نوظهور بسيار دارد. اين كه فرهنگ جوامع انسانى در كل رو به
| + | |
| − | پيچيدهتر شدن دارد، تنها بازگو كردنِ قاعدهاي در نظريهى سيستمهاى
| + | |
| − | پيچيده است، و خصلت عمومى تمام سيستمهاى تكاملى را بيان مىكند.
| + | |
| − | اين كه فالن جامعهى اسكيمو به دليل شرايط خاص بومشناسانهاش د
| + | |
