رامش - آرامش: تفاوت بین نسخهها
از ویکی زروان
(←تنش گريزی) |
(←تله ی رامش ـ ناآرامی) |
||
(یک ویرایش میانی توسط یک کاربر نشان داده نشدهاست) | |||
سطر ۷: | سطر ۷: | ||
* رخدادهای [[تنش]] آفرین اموری تهدیدکننده و دشمن خو هستند که یا باید با آنها جنگید و یا باید به شکلی [[رواقی]] و جبرگرایانه زورمندی و اقتدارشان را پذیرفت. | * رخدادهای [[تنش]] آفرین اموری تهدیدکننده و دشمن خو هستند که یا باید با آنها جنگید و یا باید به شکلی [[رواقی]] و جبرگرایانه زورمندی و اقتدارشان را پذیرفت. | ||
* بنابراین رویارویی با تنشها به یکی از دو قطبِ مقاومت نسنجیده یا دست کشیدن از کنش میانجامد. | * بنابراین رویارویی با تنشها به یکی از دو قطبِ مقاومت نسنجیده یا دست کشیدن از کنش میانجامد. | ||
+ | <br /> | ||
+ | <br /> | ||
==='''[[تله]] ی رامش ـ ناآرامی'''=== | ==='''[[تله]] ی رامش ـ ناآرامی'''=== | ||
− | + | * گریز از تنش، بسته به درجه ی [[خودآگاه]] بودنِ این روند، به پیروی از جریان رخدادهای بیرونی (رامش) یا کشمکشِ بیحاصل و مقاومت کور در برابر این رخدادها (ناآرامی) منتهی میشود. | |
− | + | <br /> | |
==='''راهبرد آرامش'''=== | ==='''راهبرد آرامش'''=== |
نسخهٔ کنونی تا ۲۶ سپتامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۴:۴۱
اصل آرامش
- رخدادهای پیرامونِ من ارزشی مثبت یا منفی ندارند. این ارزش بسته به نوع برخورد من با آنها به رخدادها منسوب میشود.
- به عبارت دیگر، کنش من است که تقارن ارزشیِ حاکم بر رخدادها را می شکند.
تنش گريزی
- رخدادهای تنش آفرین اموری تهدیدکننده و دشمن خو هستند که یا باید با آنها جنگید و یا باید به شکلی رواقی و جبرگرایانه زورمندی و اقتدارشان را پذیرفت.
- بنابراین رویارویی با تنشها به یکی از دو قطبِ مقاومت نسنجیده یا دست کشیدن از کنش میانجامد.
تله ی رامش ـ ناآرامی
- گریز از تنش، بسته به درجه ی خودآگاه بودنِ این روند، به پیروی از جریان رخدادهای بیرونی (رامش) یا کشمکشِ بیحاصل و مقاومت کور در برابر این رخدادها (ناآرامی) منتهی میشود.
راهبرد آرامش
پرسش
- رابطه ی آرامش با جمِ رامش ـ ناآرامی چیست؟
- چرا آرامش با رامش یا ناآرامی جفت نشده است و دو شکل از گریز را با هم همچون جم ای در نظر گرفته ایم؟
- برابرنهادهای همارز با مفهوم آرامش را در عرفان ایرانی یا فلسفه ی ذن کدام است؟
تمرین
- یک تنش کوچک را در نظر بگیرید. نخست بکوشید تا آن را نادیده بگیرید و از میان برش دارید،
- بعد بکوشید تا تحملش کنید و وجودش را بدون دستکاری کردنش تاب بیاورید.
- سپس بکوشید تا از آن همچون رخدادی یاریگر و سودمند برای خواستهایتان استفاده کنید.